Der wandernde Musikant - I. (Német)
Wandern lieb ich für mein Leben
Wandern lieb ich für mein Leben, Lebe eben wie ich kann, Wollt ich mir auch Mühe geben, Paßt es mir doch gar nicht an.
Schöne alte Lieder weiß ich, In der Kälte, ohne Schuh Draußen in die Saiten reiß ich, Weiß nicht, wo ich abends ruh.
Manche Schöne macht wohl Augen, Meinet, ich gefiel' ihr sehr, Wenn ich nur was wollte taugen, So ein armer Lump nicht wär. -
Mag dir Gott ein'n Mann bescheren Wohl mit Haus und Hof versehn! Wenn wir zwei zusammen wären, Möcht mein Singen mir vergehn. Feltöltő | Efraim Israel |
Az idézet forrása | https://www.textlog.de/22511.html |
|
A vándormuzsikus - I. (Magyar)
Kóborlok én, abból élek
Kóborlok én, abból élek, Soha rosszabb ne legyen. Csak ne nézzetek gebének, Nem való az énnekem.
Játszom sok szép régi dalt ám, Télen is, cipőtelen, S nem tudom, hogy megsokallván Le hová hajtom fejem.
Szemet nem egy lyány meresztget, Tán bizony tetszem neki. Férj leszek, tokát eresztek, Nem ilyen sehonnai. –
Adjon másnak ám az Isten Asszonyt, házat, tűzhelyet! Ha ülök édes kettesben, Jó muzsikám elveszett.
|