Martysievich, Maryja: Wiosna narodów

XVIII стагодзьдзе.
Прыходзіць дзяўчынка па навуку ў маёнтак,
кажа: “Дабрыдзень, цётачка!” –
а ёй – бізуном па срацы:

Mów, kurwa, po polsku!
Mów, kurwa, po polsku!

ХІХ стагодзьдзе. 
Прыходзіць хлопчык па навуку ў школку,
кажа: “Дабрыдзень, дзядзечка!” –
а яму – лінейкай па пальцах:

Говори, блядь, по-русски!
Говори, блядь, по-русски!

Адно й застаецца радасьці:
кароўкі ў полі,
каштэлі ў прыполе
і хлеб на абруску.

A 18. században.
Lány érkezik a tanyára tanulni,
belaruszul üdvözöl: Jó napot, néném!
de nénje szemével és szavakkal veri:

Mów, kurwa, po polsku! /Mondd, kurva, lengyelül 2x/
Mów, kurwa, po polsku!

A 19. században.

Legény érkezik az iskolába tanulni,
belaruszul üdvözöl: Jó napot, bátyám!
de bátyja készül felette pálcát törni:

Говори, блядь, по-русски! /Mondd, hülye, oroszul 2x/
Говори, блядь, по-русски!

Viszont, maradt ott egy vigasz:
Tehenek a legelőn,
Almák a kredencben,
és kenyér a terítőn.