Bobrowski, Johannes: Alter Hof in Wilna
Alter Hof in Wilna (Német)Gegen die Tür ist der Vater gefallen, die Treppe fand er hinauf, auf dem Umgang draußen aus Holz saß er, unter der Traufe, er hat gesungen gegen das Schweigen. Wer hat ihn gehört? Es war Abend.
An der Wilejka die Hänge fallen herab. Aus Sand. Drunten, hinter den Zäunen die Ufer sind grün. Noch die Dämmerung tragen die Schwalben auf schmalen Flügeln.
Weg, ach Weg, geh hinauf. An der Kiefer vorüber. Du schau dich nicht um, im Strom ertrinken die Schatten. Himmel ist uns, ein Wasser, getan um die Schläfen. Schwalbe, du lösch die Fußspur, die Wegspur, Sand. Es ist Abend.
|
Vén udvar Vilnában (Magyar)Nekizuhant az ajtónak az apa, felbotorkált a lépcsőn, kiült a körbefutó fatornácra az ereszcsatorna alá, beleénekelt a hallgatásba. Ki hallotta őt? Este volt.
A Vilejkán meredekek a lejtők. Homokból. Lent, a kerítéseken túl zöldek a partok. Derengést visznek keskeny szárnyaikon még a fecskék.
Út, ó út, menj fölfelé. Haladj el a fenyves mellett. Ne nézz körül, a folyamba belefúlnak az árnyak. Az ég, nagy víz, hömpölyög homlokunk körül. Fecske, töröld el a lábnyomot, az útnyomot, a homokban. Este van.
|