Müller, Wilhelm: A hársfa (Der Lindenbaum Magyar nyelven)
Der Lindenbaum (Német)Am Brunnen vor dem Tore Da steht ein Lindenbaum: Ich träumt in seinem Schatten So manchen süßen Traum.
Ich schnitt in seine Rinde So manches liebe Wort; Es zog in Freud und Leide Zu ihm mich immer fort.
Ich mußt auch heute wandern Vorbei in tiefer Nacht, Da hab ich noch im Dunkel Die Augen zugemacht.
Und seine Zweige rauschten, Als riefen sie mir zu: Komm her zu mir, Geselle, Hier findst du deine Ruh!
Die kalten Winde bliesen Mir grad ins Angesicht, Der Hut flog mir vom Kopfe, Ich wendete mich nicht.
Nun bin ich manche Stunde Entfernt von jenem Ort, Und immer hör ich´s rauschen: Du fändest Ruhe dort!
|
A hársfa (Magyar)Kapunk előtt, a kútnál egy hársfa bólogat. Árnyában álmodoztam mézédes álmokat.
Kérgébe róttam egykor betűt, sok kedveset, örömben, búban egyre hívón édesgetett.
Mélységes éjszakákon vándorlok szűntelen s a vak sötétben egyszer lehunytam én szemem.
S a gallyak egyre zúgtak, s így szólitott a hárs: „Jöjj hozzám, ó, barátom, jöjj, nyugtot itt találsz."
Hideg szelek fütyültek arcomba, messze szállt a kalpag is fejemről, de csak mentem tovább.
Órákig bandukoltam, s oly messzi már a hárs, de zúgja-zúgja, hallom: „Nyugalmat itt találsz!"
|