Ez az oldal sütiket használ

A portál felületén sütiket (cookies) használ, vagyis a rendszer adatokat tárol az Ön böngészőjében. A sütik személyek azonosítására nem alkalmasak, szolgáltatásaink biztosításához szükségesek. Az oldal használatával Ön beleegyezik a sütik használatába.

Scheffel, Joseph Viktor von: Der Ichthyosaurus

Scheffel, Joseph Viktor von portréja

Der Ichthyosaurus (Német)

Es rauscht in den Schachtelhalmen,

verdächtig leuchtet das Meer,

da schwimmt mit Tränen im Auge

ein Ichthyosaurus daher.

 

Ihn jammert der Zeiten Verderbnis,

denn ein sehr bedenklicher Ton

war neuerlich eingerissen

in der Liasformation.

 

"Der Plesiosaurus, der alte,

er jubelt in Saus und Braus,

der Pterodaktylus selber

flog neulich betrunken nach Haus.

 

Der Iguanodon, der Lümmel,

wird frecher zu jeglicher Frist,

schon hat er am hellen Tage

die Ichthyosaura geküßt.

 

Mir ahnt eine Weltkatastrophe,

so kann es länger nicht gehn;

was soll aus dem Lias noch werden,

wenn solche Dinge geschehn?"

 

So klagte der Ichthyosaurus,

da ward es ihm kreidig zu Mut,

sein letzter Seufzer verhallte

im Qualmen und Zischen der Flut.

 

Es starb zu derselbigen Stunde

die ganze Saurierei,

sie kamen zu tief in die Kreide,

da war es natürlich vorbei.

 

Und der uns hat gesungen

dies petrefaktische Lied,

der fand's als fossiles Albumblatt

auf einem Koprolith.



FeltöltőP. T.
Az idézet forrásahttp://www.gedichte-lyrik-poesie.de/Scheffel_Der_Ichthyosaurus/index.html

minimap