Tasevski - Eternijan, Jovica: Наплив. Двигател

Празнината,

ништовитата височина,

врвната темнина

Го раѓа

и тој бескрајно паѓа

во клисурите

Ги заведува карпите,

ги бакнува, ги гризе

и в неврат ги завлекува

Студените облици

заситени од себе

по неговиот допир копнеат

Пред напливот

што без сопир преобразува

трепери Сè!

Üresség,

megsemmisült magasság,

a csúcs sötétsége

Megszületik

majd zuhan végtelenül

a szorosokba

Becsapja a sziklákat

csókolja, összeroppantja őket

a megsemmisülésig

A hideg formák

önmagukba belefáradva

érintésétől elolvadnak

A beáramlás előtt

szüntelen átalakulásban

minden remeg!