Hoornik, Ed.: De wind en het riet
De wind en het riet (Holland)Weer ging een dag beginnen; licht vloeide over 't land; onhoorbaar trad zij binnen haar hand schoof in mijn hand.
Verwonderd wilde ik spreken; maar zacht sloot zij mijn mond , of woorden zouden breken wat woordeloos ontstond.
Droomwolken dreven over en licht woei over 't land ; soms scheen het uit te dooven , dan drukte i k haar hand.
Toen zei ze zacht: „je wilde niets weten van den tijd, maar nu ik kom , nu ril je ook voor de eeuwigheid.
Stel d'een niet boven d'ander, de wind niet boven 't riet, verbind ze met elkander, als 'k weg ben, tot een lied " .
Toen 'k waagde weer te kijken was 'k met mijzelf alleen; niet armer en niet rijker een mensch als iedereen.
|
Szél és nád (Magyar)Egy nap kezdődött újra, földre csordult a fény, hangtalan jött lapulva, keze kezemhez ért.
Meglepve szólni akartam, lágyan lefogta szám. Mit törhetném szavakba, mi szótlan tört reám.
Álomfelhők elúsztak, földet söpört a fény, úgy tűnt, néha kihunyhat. Kezem kezéhez ért.
Nem akartál – szólt csendben – tudni te időről, s most, hogy megjelentem reszketsz örökléttől.
Ne rakj fel semmit az egekbe, nem több szél, mint a nád ha nem leszek, kösd őket egybe, írd kettőjük dalát.
S ott álltam én magamban, ahogy felnézni mertem, se szegényen, se gazdagabban, csak mint a többi ember.
|