Ez az oldal sütiket használ

A portál felületén sütiket (cookies) használ, vagyis a rendszer adatokat tárol az Ön böngészőjében. A sütik személyek azonosítására nem alkalmasak, szolgáltatásaink biztosításához szükségesek. Az oldal használatával Ön beleegyezik a sütik használatába.

Marsman, Hendrik: Ichnaton (Ichnaton Magyar nyelven)

Marsman, Hendrik portréja

Ichnaton (Holland)

....een vluchtige planeet

tusschen oeroude sterrebeelden

een virginaal, ontijdig

morgenlicht.

 

De dag verwoei.

het ijl vaalsneeuwend schuim

van een zeer lichte, wervelende zee,

stormachtig dreunend, die te pletter sloeg

tegen de blinde rotsen van den nacht

 

en ook de ruimte stierf. -

 

eeuwen en koningen,

wien het zwaard uit de handen sloeg, en

horden, die de vluchtende legerbenden

in een weerlicht over de grenzen sloegen ....

allen zijn, in een tijdeloos staren de ruimte versteenend

sneuvelend over de westlijke heuvlen verdwenen,

spoorloos en zonder naam.

 

weerloos en kwijnend

is de veege rank

ontsproten aan den eindeloozen muur

van loodzwart duister tusschen niets en niets ....

 

een vale schemerende plant ....

Pijlsnel uitgroeiend is de zieke rank

een vlam geworden: tusschen tweevoudig duister

een slank, snijdend vuur,

dat, ster-snel wentelend,

den boom des duisters

tot den wortel spleet.

 

de nacht ontvlamde, brandde en verwoei -

 

goddelijk, uitverkoren, kuisch en wit,

straalde de zon door het aegyptisch duister ....

maar met den morgen sloeg hij, wankelend,

 

van zijn laag zenith naar den horizon.

 

zoo stierf de smalle knaap onder de Pharaonen

het onaanrandbaar godskind

Ichnaton.



FeltöltőP. T.
Az idézet forrásahttp://www.dbnl.org/tekst/_gem

Ichnaton (Magyar)

...sebes planéta, ősi

csillagképek között,

szűzi időtlen

pirkadat.

 

Elszállt a nap.

A lenge, rengő tengeren

sebes fakóhavú habok,

melyek orkánt dübögve törték

az éjszaka vad sziklaszirtjeit,

 

s velük az űr halott.

 

Királyok és századok,

kiknek kezéből kihullt a kard

és törzsek, kik futó zsoldoshadat

egy villámlásban gyepükön túlra űztetek,

mindnyájan, időtlen zárban és térré kövülten,

elhullva nyugat dombjai felett

nyomtalan, névtelen semmivé tüntetek.

 

Védetlen, gyengén

nőtt a semmi ág

ólmos sötétség végtelen falán

semmi és semmi közt

 

derengő halovány virág.

Sebesen nőtt a beteg ág

s láng lett: kétrétű sötétség közén,

szép metsző-élű tűz,

amely forogva csillag-lendülettel

sötétség fáját

porrá égeté.

 

Lobot vetett az ég, elégett, elszállt.

 

Istenként, patyolatban, fehéren

izzott Egyiptom éjjen át a nap,

de tántorogva hullt azon a reggel

 

Zenith trónjáról égi part alá.

 

Így halt a fáraók alatt a karcsú gyermek,

isten szeplőtlen magja

Ichnaton.



FeltöltőP. T.
Az idézet forrásahttp://mek.niif.hu

minimap