Marsman, Hendrik: Csónakomban olvasva (Lezend in mijn boot Magyar nyelven)
Lezend in mijn boot (Holland)Ik was nog een jongen toen ik voor het eerst het verhaal van den Vliegenden Hollander las. 't was zomermiddag, ik was in mijn roeiboot de plas opgegaan en liet mij drijven: ik lag op mijn rug, de ruimte, de teerlucht, de lichte golfslag tegen het boord verrukten mij en ik dacht: wie kan zeggen, dat hij het licht heeft gezien en muziek heeft gehoord, zolang hij het water niet kent en dit landschap niet heeft gezien? van den hemel sneeuwde het licht. toen nam ik het boek, dat ik in den wind boven mij in de oneindigheid hield en ik las met een schok, die geen twijfel liet, het verhaal van mijn eigen ziel: dit was mijn leven, mijn verzet tegen God, en groeiend van jongen tot man, begreep ik dat ik mijn leven lang veroordeeld was tot dit lot; en terwijl ik het boek op den bodem wierp en haastig de riemen greep, zag ik boven mij in een bliksemgreep den God, die mij vellen zou.
|
Csónakomban olvasva (Magyar)Fiúcska voltam még, mikor a bolygó hollandi meséjét először olvastam, nyári délután csónakban ringattattam ott magam lustán a hátamon feküdve a tavon, a tágas űr, kátrány szaga, könnyed hullámverés a csónak oldalán, megrészegített, gondoltam ki mondhatja, hogy látta már a fényt, hallotta a zenét, ha a vizet nem látta még. És az égből havazott a fény. S ahogy a könyvet fogtam, s könnyedén magam fölött tartottam a végtelen felé, döbbenve olvastam, s kétséget nem hagyott az én történetem volt, a lelkemé, az én életem, Istennel háborúm, s nőve gyerekből férfivá, felfogtam: most egy életen át ez lesz a sors, mi rám borul, s mikor könyvemet ledobtam s az evezőket kezembe fogtam, felettem fent a villámokban láttam az Istent, ki engem nyúzni fog.
|