Veltman, Martin: Westgaarde

Dat ik er niet zal zijn wanneer je sterft

- mijn hand niet over je gezicht gegleden -

is een gedachte die mijn wezen kerft.

Als eens mijn geest boven je doodsbed zwerft,

Zal ik je vangen in mijn witste kleden.

A gondolat, hogy nem leszek veled

– arcod kezeimbe nem foghatom –,

létembe vág és szörnyű rettenet.

S ha szellemem függ majd ágyad felett,

reád legfehérebb gyolcsaim rakom.