Ez az oldal sütiket használ

A portál felületén sütiket (cookies) használ, vagyis a rendszer adatokat tárol az Ön böngészőjében. A sütik személyek azonosítására nem alkalmasak, szolgáltatásaink biztosításához szükségesek. Az oldal használatával Ön beleegyezik a sütik használatába.

Miłosz, Czesław oldala, Lengyel életrajz

Miłosz, Czesław portréja
Miłosz, Czesław
(1911–2004)
1980
 

Életrajz

Czesław Miłosz (1911–2004), polski poeta, prozaik, eseista, historyk literatury, tłumacz, laureat Nagrody Nobla w 1980. Urodzony w Szetejnach na Litwie, w 1913 wyjechał z rodzicami do Krasnojarska, a w latach 1914-1918 podróżował z ojcem po Rosji. Potem mieszkał w Wilnie. Debiutował jako poeta w piśmie Alma Mater Vilnensis w 1930 wierszami Kompozycja i Podróż. W 1931 był współzałożycielem grupy literackiej Żagary i współredagował pismo pod takim tytułem.

 

W 1931 odbył pierwszą podróż po Europie Zachodniej. W latach 1934-1935 był stypendystą Funduszu Kultury Narodowej w Paryżu. W 1935 rozpoczął pracę w wileńskiej rozgłośni Polskiego Radia, skąd po usunięciu za lewicowe poglądy przeniósł się do rozgłośni warszawskiej w 1937.

 

Od 1940 pracował jako woźny w Bibliotece Uniwersytetu Warszawskiego. Brał udział w podziemnym ruchu kulturalnym, m.in. publikując zbiór Wiersze (1940, pod pseudonimem J. Syruć) i antologię Pieśń niepodległa (1942). Po upadku powstania warszawskiego przebywał w Goszycach i w Krakowie.

 

Od 1945 reprezentował PRL, jako dyplomata w Stanach Zjednoczonych, w 1946 w konsulacie generalnym w Nowym Jorku. W latach 1947-1949 był attaché kulturalnym w ambasadzie w Waszyngtonie, w 1950 sekretarzem ambasady w Paryżu. W 1951 poprosił o azyl polityczny i został emigrantem. Początkowo mieszkał w Maisons Laffitte pod Paryżem, od 1960 w Stanach Zjednoczonych. W 1960 został wykładowcą, a następnie profesorem na Wydziale Literatur i Języków Słowiańskich Uniwersytetu Kalifornijskiego w Berkeley. W latach 1981-1982 był profesorem Uniwersytetu Harvarda. Do 1989 wydawał swoje książki na emigracji i w Polsce w drugim obiegu. W 1989 wrócił do Polski.

 

Otrzymał wiele prestiżowych nagród, np. nagrodę PEN Clubu (1974, za przekłady polskiej poezji na angielski), Nagrodę Guggenheima (1976), Międzynarodową Nagrodę Literacka im. Neustadta (1977), a także Nagrodę NIKE '98. Nagrodę Nobla otrzymał za całokształt twórczości. W 2000 z okazji jubileuszu dziewięćdziesiątych urodzin Uniwersytet Jagielloński wyróżnił go srebrnym medalem 600-lecia odnowienia Akademii Krakowskiej.

 

Gyűjtemény ::
Irodalom ::
Fordítás ::

minimap