This website is using cookies

We use cookies to ensure that we give you the best experience on our website. If you continue without changing your settings, we'll assume that you are happy to receive all cookies on this website. 

Rilke, Rainer Maria: A körhinta (Das Karussell in Hungarian)

Portre of Rilke, Rainer Maria

Das Karussell (German)

Jardin du Luxembourg


Mit einem Dach und seinem Schatten dreht
sich eine kleine Weile der Bestand
von bunten Pferden, alle aus dem Land,
das lange zögert, eh es untergeht.
Zwar manche sind an Wagen angespannt,
doch alle haben Mut in ihren Mienen;
ein böser roter Löwe geht mit ihnen
und dann und wann ein weißer Elefant.

Sogar ein Hirsch ist da, ganz wie im Wald,
nur dass er einen Sattel trägt und drüber
ein kleines blaues Mädchen aufgeschnallt.

Und auf dem Löwen reitet weiß ein Junge
und hält sich mit der kleinen heißen Hand
dieweil der Löwe Zähne zeigt und Zunge.

Und dann und wann ein weißer Elefant.

Und auf den Pferden kommen sie vorüber,
auch Mädchen, helle, diesem Pferdesprunge
fast schon entwachsen; mitten in dem Schwunge
schauen sie auf, irgendwohin, herüber -

Und dann und wann ein weißer Elefant.

Und das geht hin und eilt sich, dass es endet,
und kreist und dreht sich nur und hat kein Ziel.
Ein Rot, ein Grün, ein Grau vorbeigesendet,
ein kleines kaum begonnenes Profil -.
Und manchesmal ein Lächeln, hergewendet,
ein seliges, das blendet und verschwendet
an dieses atemlose blinde Spiel. . .


(1906)



Uploaded byBenő Eszter
Source of the quotationhttp://rainer-maria-rilke.de

A körhinta (Hungarian)

Jardin du Luxembourg

 

Csak forog a tető s árnyéka vele,
fel-feltűnnek, és ágaskodnak sorra
tarka lovak, oly országból hozva,
mely hosszan kivár, s ebbe bukik bele.
Bár sokuk van kocsi elé fogva,
bátor a tekintete, s csak robog;
haragvó, rőt oroszlán vicsorog,
majd néha fehér elefánt jön arra.

Szarvas is van, mintha erdő volna,
csakhogy nyerge van, rajta víg alak,
kékruhás kislány odacsatolva.

Az oroszlánon legényke zúg tova,
forró kis keze a zablát fogja,
az oroszlánnak villan nyelve, foga.

Majd néha fehér elefánt jön arra.

És lovakon a légben hasítanak
még bakfisok is, kiknek életkora
túl van ezen, de lovaglás mámora
fejükbe száll, s ferdén kikacsintanak –.

Majd néha fehér elefánt jön arra.

És folytatódik a nagy utazás,
körös-körbe halad, nincsen cél.
Piros, zöld, és szürke suhanás,
sok apró, még csak serkenő arcél –.
És néha egy mosoly, csepp kacagás,
oly áldott, mint bódító zuhanás,
s a játék örvénylő, vak létet él ...

 

1906



Uploaded byTauber Ferenc
Source of the quotationsaját

minimap