This website is using cookies

We use cookies to ensure that we give you the best experience on our website. If you continue without changing your settings, we'll assume that you are happy to receive all cookies on this website. 

Imrefi János: Stürmische Nacht (Viharos éj in German)

Viharos éj (Hungarian)

Eltépte láncát a szilaj vihar,

És most kacagva nyargal szerteszét;

Darabra törte a nyílt ablakot,

S halomra tépi a fák levelét.

Inog a kereszt a toronytetőn,

Az erdők vadja elaludni fél,

Oly rém-teljesen vonít künn az eb.

Oh ha tudnátok, hogy mit zúg a szél!...

 

Virraszt a költő, némán, egyedül,

Kezére hajtja, halvány homlokát;

Úgy elmereng a titkos hangokon,

Kis mécse mellett, egész éjen át.

S midőn kitombolt künn a fergeteg,

S a láthatáron a nap újra kél:

Bágyadt kezében megmozdul a toll,

S leírja nektek, mit zúgott a szél.

 



Uploaded byMucsi Antal
Source of the quotationInternet

Stürmische Nacht (German)

Der unbändige Sturm hat die Ketten

zerrissen, und lachend bläst er hin und her,

schlug das offene Fenster in Stücke,

und der Boden bewegt sich von Laub-Meer.

Auf dem Kirchenturm wackelt auch das Kreuz,

die Tierwelt des Waldes hat Angst zum Schlafen,

es ist ein Schreck, im Dunkeln heult ein Hund,

wenn Ihr wüst, was der Wind summt im Hafen! …

 

Der Dichter ist wach, schaut allein rundum

der blassen Stirn, senkt er auf die Hände

und grübelt über geheime Stimmen

die ganze Nacht neben seiner Kerze.

Und sobald der Sturm sich heraus tobte,

am Horizont geht die Sonne wieder auf:

Der Feder bewegt sich in seiner Hand,

was der Wind heulte, schreibt jetzt alles auf.

 

 



Uploaded byJakus Laura 1.
Source of the quotationsaját mű

minimap