This website is using cookies

We use cookies to ensure that we give you the best experience on our website. If you continue without changing your settings, we'll assume that you are happy to receive all cookies on this website. 

Claus, Hugo: Az a föld (Az egyiptomi) (Het Land (Egyptisch) in Hungarian)

Portre of Claus, Hugo

Het Land (Egyptisch) (Dutch)

De wondere wagens der zon gaan onder,
Bereiken nog - de wind wordt lichter en dit gerstig land is laag -
De vluchtelingen, gedoken in hun nood.

Nederknielende, sparende, biddende, buigende
Zijn zij steeds ongedeerd.
Hun spaden staan, hun spannen rijden.

Maar wacht, wacht. Als een schot in de twijgen
Waarin geofferd wordt, gesmeekt, gehunkerd,
Slaat het uur der huursoldaten.

Ietwat later - vloeit de beek? en de halmen, de zachte, buigen zij?
En de stemmen, sterven zij? - schrijven de laatste bevlekte vingers
Letters en namen van kindermoordenaars.

Weerloos is de tijd, ongenadig de aarde.

In de straat van genade. De parkiet schreeuwde
De nacht lang. Wie weet wat de wezel riep?
De parkiet schreeuwde en vijf soldaten braakten.

In de straat van genade een uil en een rat.
De dieren wankelden in hun schonken, de rechter was verschrikt
Toen zijn bebloede dochter vluchtte over de vlammende weide.

In hun korenbed liggen de boeren. Gesloten is hun biddend oog.
Hun land kraakt.
Het water vloeit er niet meer binnen.



Uploaded byP. T.
Source of the quotationhttp://www.boekgrrls.nl

Az a föld (Az egyiptomi) (Hungarian)

A nap pompás kocsikat küld le a földre...
Kifényesedik a szél, és lángol az árpa-sörényű táj;
éhség görnyeszti a szegény földönfutókat.

Kuporgatnak, térdelnek, fohászt is mondanak, lehajolnak -
s még mindig élnek, sértetlenek.
Pihennek ásóik - fogataik haladnak...

De várj csak, várj! - egyszer még üt az óra,
s zeng mint a lövés az erdőn - üt az óra, a zsoldosok órája,
midőn a szegények epednek, áldoznak, könyörögnek...

S azután - csurog-e még a patak rengő gabonák közt?
és meghalnak-e a hangok? - szutykos ujjak
írják a gyermek-ölők nevének betűit;

mert pajzsa nincs az időnek - s kegyetlen a föld.

A malaszt utcájában... egy papagáj
végigrécsegte az éjt. S ki tudja: a menyét miket nyüszített?
A papagáj recsegett - és okádott öt katona.

A malaszt utcájában a bagoly meg a patkány...
Remegtek az állat-csontok, és megdermedt a bíró,
hogy vérző lányát láng-mezőn át látta rohanni...

A parasztok feküsznek - gabona-nyoszolyákon;
földjük csikorog.
S határaikon víz nem csurog be - immár soha többé.



Uploaded byP. T.
Source of the quotationL. L.

minimap