This website is using cookies

We use cookies to ensure that we give you the best experience on our website. If you continue without changing your settings, we'll assume that you are happy to receive all cookies on this website. 

Nijlen, Jan Van: A vándor (De Zwerver in Hungarian)

Portre of Nijlen, Jan Van

De Zwerver (Dutch)

Ik ben vermoeid. Toch ben ik nog gestegen

tot op de heuvel in het late licht,

en vóór mij kronkelen de duistre wegen

van ‘t avonddorp, dat daar verlaten ligt.

 

Is nu de wereld zoveel eeuwen ouder?

Alles lijkt mij zo vreemd en toch bekend.

Ik mis alleen een vriendelijke schouder,

een lichaam, dat mijn lust voelt en herkent.

 

Ik ben alleen voor gans mijn verder leven,

er is niets meer dat me aan deze aarde bindt.

En toch, ik voel mijn hart onstuimig beven:

dáár staat een boom, dáár speelde ik eens als kind.



Uploaded byP. T.
Source of the quotationhttp://www.ekudos.nl/artikel/221912

A vándor (Hungarian)

Fáradt vagyok. De még följöttem eddig;

a dombtetőn a hunyó nap vakít.

A falu, mely lent elhagyatva fekszik,

elém kanyarogtatja útjait.

 

Évszázadokat vénült a világ itt?

Oly ismerős kép, bár oly idegen.

Csak egy baráti váll, s egy test hiányzik,

mely örömömben osztoznék velem.

 

Egyedül vagyok egész életemre,

s oldódnak rólam már a kötelek.

Mégis földobban a szívem remegve:

ott egy fa, ott játszottam, mint gyerek.



Uploaded byP. T.
Source of the quotationhttp://irc.sunchat.hu/vers/

minimap