Szymborska, Wisława: Utópia (Utopia in Hungarian)

Wyspa na której wszystko się wyjaśnia.
Tu można stanąć na gruncie dowodów.
Nie ma dróg innych oprócz drogi dojścia.
Krzaki aż uginają się od odpowiedzi.

Rośnie tu drzewo Słusznego Domysłu
o rozwikłanych wiecznie gałęziach.

Olśniewająco proste drzewo Zrozumienia
przy źródle, co się zwie Ach Więc To Tak.

Im dalej w las, tym szerzej się otwiera
Dolina Oczywistości.

Jeśli jakieś zwątpienie, to wiatr je rozwiewa.

Echo bez wywołania głos zabiera
i wyjaśnia ochoczo tajemnice światów.

W prawo jaskinia, w której leży sens.

W lewo jezioro Głębokiego Przekonania.
Z dna odrywa się prawda i lekko na wierzch wypływa.

Góruje nad doliną Pewność Niewzruszona.
Ze szczytu jej roztacza się Istota Rzeczy.

Mimo powabów wyspa jest bezludna,
a widoczne po brzegach drobne ślady stóp
bez wyjątku zwrócone są w kierunku morza.
Jak gdyby tylko odchodzono stąd
i bezpowrotnie zanurzano się w topieli.

W życiu nie do pojęcia.

Sziget, ahol minden világossá válik.
Itt álljon, bizonyítékok alapján.
Nincs más elérhető út ezen kívül.
Felelet súlya alatt roskad a bokor.

Időtlen idők óta nő itt, szabadon
az Érvényes Hipotézis fája, ágakkal.

A Megértés fája vakítóan egyenes és 
egyszerű, tavasszal érik rajta az Aha.

Minél sűrűbbek a fák, annál hatalmasabb
kilátás nyílik a Nyilvánvalóság völgyére.

Ha kétely merülne fel, a szél eloszlatja azt.

A visszhangok hívatlanul felkavarják
és buzgón elmondják a világ összes titkát.

Jobbra egy barlangban az Értelem pihen.

Balra a Mély Meggyőződés tava látható.
Igazság a mélyéből tőr elő és úszik fel-le a felszínén.

Meginghatatlan Magabiztosság tornyai emelkednek 
a völgy felett. Innen remek kilátás nyílik a Dolgok Lényegére.

A sziget lakatlan, minden kedvessége ellenére.
A bátortalan lábnyomok szétszóródva,
kivétel nélkül, a tenger felé néznek.

Hogyha mindent, amit tettél, itt hagysz,
és alámerülsz, vissza se nézve, a mélységbe.

A feneketlen életbe.