Müller, Wilhelm: Vándorút (Wanderschaft Magyar nyelven)
Wanderschaft (Német)Das Wandern ist des Müllers Lust, Das Wandern! Das muß ein schlechter Müller sein, Dem niemals fiel das Wandern ein, Das Wandern.
Vom Wasser haben wir's gelernt, Vom Wasser! Das hat nicht Rast bei Tag und Nacht, Ist stets auf Wanderschaft bedacht, Das Wasser.
Das sehn wir auch den Rädern ab, Den Rädern! Die gar nicht gerne stille stehn, Die sich mein Tag nicht müde drehn, Die Räder.
Die Steine selbst, so schwer sie sind, Die Steine! Sie tanzen mit den muntern Reihn Und wollen gar noch schneller sein, Die Steine.
O Wandern, Wandern, meine Lust, O Wandern! Herr Meister und Frau Meisterin, Laßt mich in Frieden weiter ziehn Und wandern.
|
Vándorút (Magyar)A vándor molnár vígan él, a vándor! Rossz molnár vagy, bizisten az, vándorbotot ha nem ragadsz – sej, vándor!
A víz tanított erre rég, a vízár! Hisz éjjel-nappal szüntelen csak vándorol, sosem pihen a vízár!
Malomkerék is erre int, kerék is! Örömmel az se vesztegel: nem lankad el, forog le-fel kerék is.
S a sok malomkő mily nehéz, a sok kő! Vidám sorokban táncra kel, sietve mind, s nem lankad el a sok kő!
A vándor, ó, be vígan él, a vándor! Mester, mesterné asszonyom, békességgel hadd búcsuzom én, vándor!
|