Ez az oldal sütiket használ

A portál felületén sütiket (cookies) használ, vagyis a rendszer adatokat tárol az Ön böngészőjében. A sütik személyek azonosítására nem alkalmasak, szolgáltatásaink biztosításához szükségesek. Az oldal használatával Ön beleegyezik a sütik használatába.

Heyse, Paul: Über ein Stündlein

Heyse, Paul portréja

Über ein Stündlein (Német)

Dulde, gedulde dich fein!

Über ein Stündlein

Ist deine Kammer voll Sonne.

 

Über den First, wo die Glocken hangen,

Ist schon lange der Schein gegangen,

Ging in Türmers Fenster ein.

Wer am nächsten dem Sturm der Glocken,

Einsam wohnt er, oft erschrocken,

Doch am frühsten tröstet ihn Sonnenschein.

 

Wer in tiefen Gassen gebaut,

Hütt' an Hüttlein lehnt sich traut,

Glocken haben ihn nie erschüttert,

Wetterstrahl ihn nie umzittert,

Aber spät sein Morgen graut.

 

Höh' und Tiefe hat Lust und Leid.

Sag ihm ab, dem törigen Neid:

Andrer Gram birgt andre Wonne.

 

Dulde, gedulde dich fein!

Über ein Stündlein

Ist deine Kammer voll Sonne.



FeltöltőP. T.
Az idézet forrásahttp://www.zeno.org/Literatur/M/Heyse

minimap