Archaïscher Torso Apollos (Német)
Wir kannten nicht sein unerhörtes Haupt, darin die Augenäpfel reiften. Aber sein Torso glüht noch wie ein Kandelaber, in dem sein Schauen, nur zurückgeschraubt,
sich hält und glänzt. Sonst könnte nicht der Bug der Brust dich blenden, und im leisen Drehen der Lenden könnte nicht ein Lächeln gehen zu jener Mitte, die die Zeugung trug.
Sonst stünde dieser Stein entstellt und kurz unter der Schultern durchsichtigen Sturz und flimmerte nicht so wie Raubtierfelle
und bräche nicht aus allen seinen Rändern aus wie ein Stern: denn da ist keine Stelle, die dich nicht sieht. Du musst dein Leben ändern.
Kiadó | Budapest, Magvető Kiadó |
Az idézet forrása | Szerb Antal: Száz vers. Negyedik kiadás. 86. p. |
|
Archaïkus Apollo-torzó (Magyar)
Sosem láttuk, mily hallatlan homlok alatt ért be delejes szeme. Noha csak torzó, a tűz nem fogy soha, visszavett láng ez, izzó és konok,
parázs. Igy vakíthat csakis el ő: Igézve követed mellkas-ívét csendes, lágy csípője fordul feléd s központja teremtő ősi erő.
Különben torz lenne, s csapott e kő, A vállak, mint áttetsző felhő-fedő, S nem dúvad prémje, csillogó kincs,
és nem törne föl, folyton égve az égre, akár egy csillag: egy szeglete sincs mi ne rád nézne. Életed rendezd végre!
|