Ez az oldal sütiket használ

A portál felületén sütiket (cookies) használ, vagyis a rendszer adatokat tárol az Ön böngészőjében. A sütik személyek azonosítására nem alkalmasak, szolgáltatásaink biztosításához szükségesek. Az oldal használatával Ön beleegyezik a sütik használatába.

Rilke, Rainer Maria: Búcsú (Abschied Magyar nyelven)

Rilke, Rainer Maria portréja

Abschied (Német)

Wie hab ich das gefühlt was Abschied heißt.
Wie weiß ich’s noch: ein dunkles unverwundnes
grausames Etwas, das ein Schönverbundnes
noch einmal zeigt und hinhält und zerreißt.

Wie war ich ohne Wehr dem zuzuschauen
das, da es mich, mich rufend, gehen ließ,
zurückblieb, so als wären’s alle Frauen
und dennoch klein und weiß und nichts als dies:


Ein Winken, schon nicht mehr auf mich bezogen,
ein leise Weiterwinkendes —, schon kaum
erklärbar mehr: vielleicht ein Pflaumenbaum,
von dem ein Kuckuck hastig abgeflogen.



FeltöltőTauber Ferenc
Kiadóhttps://de.wikisource.org/wiki/Abschied_(Rilke)
Az idézet forrásahttps://de.wikisource.org/wiki/Abschied_(Rilke)

Búcsú (Magyar)

Volt részem búcsút mélyen átélni.
Bennem még az érzés: sajgó, sötét.
Kegyetlenség, ahogy a szép mesét
felvillantja, elnyújtja, majd széttépi.

Mily védtelenné tette a szememet
az, ami, bár hívott, lépni hagyott.
Ami maradt, úgymond minden nő helyett 
az mégis kicsi és fehér, és csak folt:

Integetés, már semmit sem ad át,
halkan leng csak tovább —, de aligha
van hasonlat: talán a szilvafa,
melyről a kakukk, huss, elrúgta magát.



FeltöltőTauber Ferenc
Az idézet forrásasaját

minimap