Ez az oldal sütiket használ

A portál felületén sütiket (cookies) használ, vagyis a rendszer adatokat tárol az Ön böngészőjében. A sütik személyek azonosítására nem alkalmasak, szolgáltatásaink biztosításához szükségesek. Az oldal használatával Ön beleegyezik a sütik használatába.

Varviciotisz, Takisz: Kis emlékmű a nyugati szélnek (Μικρό μνημείο στον δυτικό άνεμο Magyar nyelven)

Varviciotisz, Takisz portréja
Papp Árpád portréja

Vissza a fordító lapjára

Μικρό μνημείο στον δυτικό άνεμο (Görög)

Θα σου χρειάζονταν ένας μανδύας φλογερός
Για να μπορείς να κρύβεις τους εξαίσιους δισταγμούς σου.
Θα σου χρειάζονταν ένα πυρρόξανθο άλογο
Για να βυθίζεις τη μουσική χαίτη του μέσα στη θύελλα των τροπικών.

Θα σου χρειάζονταν ένα σπαθί μ' όλες τις λάμψεις των αστερισμών
Για να μπορείς τη νύχτα να εισχωρείς στα εφιαλτικά όνειρά μας,
Για να μπορείς τη χαραυγή ν' ανοίγεις τα παράθυρα
Και να φυτεύεις άνθη πορτοκαλιάς μέσα στα μάτια μας.

Εσύ, που στεφανώνεις τ' ανάκτορα και τις πυρκαγιές,
Που στεγνώνεις τα δάκρυα και τα ποτάμια,
Που ανακαλύπτεις πορφυρές χορεύτριες μέσα στα τόξα του καπνού,
Που ωριμάζεις την ομορφιά των παιδιών
Βαθαίνοντας το βλέμμα τους με την οδύνη μιας προσδοκίας,

Λυπήσου την ερημική κι άγονη πέτρα
Γιατί κι αυτή ακόμα απο την πνοή σου έχει ζεστή καρδιά,
Κάμε να παρηγορηθεί το απλοϊκό κορίτσι
Που ολομόναχο μ' ένα λυχνάρι μαζεύει φρύγανα μέσα στο δάσος,
Γιατί τα χείλη του έχουν βαφεί με το γαλάζιο αίμα της ίριδας
Που πλήγωσες στο πέρασμά σου
Κ' είναι τα χέρια του δυο φωτεινά ρυάκια

Βοήθησε τους νεκρούς ν' ανοίξουν μόνο για μια στιγμή τα μάτια τους
Και να κοιτάξουν
Κ' ύστερα πάλι σκέπασέ τα μ' ένα ρόδινο χιόνι
Για να θυμούνται λίγη ζεστασιά και κάποια γήινη αίγλη.

Φέρνεις μαζί σου υάκινθους και υπνοβατικές λάμψεις,
Απομεσήμερα θερμά, πνιγμένους ήχους, θρύλους μακρινούς,
Αηδόνια καθρεφτίζοντας όλη τη βλάστηση των ουρανών.
Μεταμορφώνεις τις καπνοδόχες σε πέτρινους αγγέλους
Που φρουρούν τον τρομαγμένο ύπνο των σπιτιών.
Σχεδιάζεις κύκλους και ρόδακες πάνω στα τεφρά τζάμια,
Ξερριζώνεις το τραγικό χαμόγελο των προσωπείων,
Ποτίζεις τις ρίζες μας με την τοξίνη της νοσταλγίας.

Έλα λοιπόν και φώτισε την τυραννισμένη σάρκα μας,
Ξέσχισε τους πικρούς φλοιούς των δέντρων,
Πυρπόλησε τα βλέφαρα όλων των πουλιών,
Ή στόλισέ τα με νυχτερινούς αχάτες.
Σκόρπισε θειάφινα χρώματα μέσα σ' όλα τα κρεβάτια
Για να μην κρύβονται οι γυνάικες τυλιγμένες στα σεντόνια του
Αλλά να βγουν γυμνές έξω στη γη και να καρποφορήσουν,
Να πλημμυρίσουν χλωρασιά τα στήθη τους και ήλιο
Ν' ανθίσουν κάτω απο το δέρμα τους τα νεογέννητα ρόδα.



FeltöltőP. T.
Az idézet forrásahttp://tosympanpoyagapo.blogspot.hu

Kis emlékmű a nyugati szélnek (Magyar)

Láng-köpönyeg kellene néked
hogy elrejtsd nemes tétovaságod
Tűzvörös ló kellene néked
hogy megmerítsd suhogó sörényét a trópusok viharában

Egy kard a csillagképek minden fényeivel
hogy helyet kaphass éjjelente lidérces álmaimban
hogy kitárhasd virradatkor az ablakot
hogy narancsvirágokat ültess a szemünkbe

Te, aki megkoszorúzol tűzvészekkel kupolákat
Te, aki felszárítod a könnyeket és a folyókat
Aki bíbor táncosnőket leplezel le a füst könnyű fátylaiban
Aki megérleled a gyerekek szépségét
elmélyítve tekintetük a várakozás örömével

Szánd meg az elhagyatott s terméketlen követ
mert még annak is átmelegszik szíve a leheletedtől
Vigasztald meg a jámbor leánykát
ki egymagában, viharlámpással rőzsét gyűjt az erdőn
hiszen kékes vérével festette ki ajkát a szivárvány
mit erre-jártodban megsebeztél
és két karja két fénylő vízerecske

Segíts a holtaknak, hadd nyissák fel szemük, legalább egyetlen pillanatra
Hadd lássanak
Aztán takard be őket újból rózsaszínű hóval
Hadd emlékezhessenek némi melegségre, némi földi ragyogásra

Jácintos, álmatag csillogást sodorsz magaddal
rekkenő délutánokat, elfúló hangokat, távoli siratókat
pacsirtákat, mik a teljes, zsendülő égben tükröződnek
átváltoztatod a kéményeket kőangyalokká
őrzik az otthonok nyugtalan álmát
köröket, szirmokat rajzolsz a párás ablakokra
letéped az álarcok tragikus mosolyát
megöntözöd a nosztalgia mérgével gyökereinket

Gyere hát és ragyogd be elgyötört húsunkat
repegesd meg a fák keserű kérgét
parázsoltasd a madárszemeket
vagy ékesítsd fel őket éji agáttal.
Hints szét kénsárga színeket valamennyi ágyon
hogy ne rejtőzködjenek a nők lepedőikbe burkolózva
hanem lépjenek ki mezítelen a napra s teremjenek gyümölcsöt
hadd áradjon meg harmatosan a keblük
hadd virágozzanak magzat rózsák a bőrük alatt



FeltöltőP. T.
Az idézet forrásaP. Á.

minimap