Benn, Gottfried: Nap, mely a nyár utója (Tag, der den Sommer endet Magyar nyelven)
|
Tag, der den Sommer endet (Német)Tag, der den Sommer endet, Herz, dem das Zeichen fiel: die Flammen sind versendet, die Fluten und das Spiel.
Die Bilder werden blasser, entrücken sich der Zeit, wohl spiegelt sie noch ein Wasser, doch auch dies Wasser ist weit.
Du hast eine Schlacht erfahren, trägst noch ihr Stürmen, ihr Fliehn, indessen die Schwärme, die Scharen, die Heere weiter ziehn.
Rosen und Waffenspanner, Pfeile und Flammen weit –: die Zeichen sinken, die Banner –: Unwiederbringlichkeit.
|
Nap, mely a nyár utója (Magyar)Nap, mely a nyár utója, szív, ha zászlója vész; a lángok mind kiszórva, játék és hullámverés.
A képek eltünőbbek, időből hull ki mind, van víz, hol tükröződnek, de messziről tekint.
Megharcoltál csatákat, rohanásuk nem csitul, ám a szakasz, a század, a sereg elvonul.
Íjfeszítők és rózsák, messze lángok s nyílak: visszanemhozhatóság: zászlók lehullanak.
|