Lieder eines Lumpen – 2. (Német)
Der Mond und all die Sterne, Die scheinen in der Nacht, Hinwiederum die Sonne Bei Tag am Himmel lacht.
Mit Sonne, Mond und Sternen Bin ich schon lang vertraut! Sie scheinen durch den Ärmel Mir auf die bloße Haut.
Und was ich längst vermutet, Das wird am Ende wahr: Ich krieg' am Ellenbogen Noch Sommersprossen gar. Feltöltő | Efraim Israel |
Az idézet forrása | http://gutenberg.spiegel.de/buch/gedichte-9950/16 |
|
Egy csibész dalai – 2. (Magyar)
A Hold fényt éjszakánként A csillagokkal ad, Ám csakis önmagával, Csak nap-pal süt a Nap.
Nap-, Hold- és csillagokkal A viszonyom remek: Ők ingemen keresztül Sütik a bőrömet.
Mit sejtettem előre, Meglett – minő öröm! Lesültem én, s mi módon? Szeplős lett könyököm.
|