This website is using cookies

We use cookies to ensure that we give you the best experience on our website. If you continue without changing your settings, we'll assume that you are happy to receive all cookies on this website. 

Celan, Paul: Huhediblu

Portre of Celan, Paul

Huhediblu (German)

Schwer-, Schwer-, Schwer-

fälliges auf

Wortwegen und -schneisen.

 

Und - ja -

die Bälge der Feme-Poeten

lurchen und vespern und wispern und vipern, episteln.

Geunktes, aus

Hand- und Fingergekröse, darüber

schriftfern eines

Propheten Name spurt, als

An- und Bei- und Afterschrift, unterm

Datum des Nimmermenschtags im September -:

 

Wann,

wann blühen, wann,

wann blühen die, hühendiblüh,

huhediblu, ja sie, die September-

rosen?

 

Hüh - on tue... Ja, wann?

 

Wann, wannwann,

Wahnwann, ja Wahn, -

Bruder

Geblendeter, Bruder

erloschen, du liest,

dies hier, dies:

Dis-

parates -: Wann

blüht es, das Wann,

das Woher, das Wohin und was

und wer

sich aus- und an- und dahin- und zu sich lebt, den

Achsenton, Tellus, in seinem

vor Hell-

hörigkeit schwirrenden

elenohr, den

Achsenton tief

im Innern unsrer

sternrunden Wohnstatt Zerknirschung? Denn

sie bewegt sich, dennoch, im Herzsinn.

 

Den Ton, oh,

den Oh-Ton, ah,

das A und das O,

das Oh-diese-Galgen-schon-wieder, das Ah-es-gedeiht,

 

auf den alten

Alraunenfluren gedeiht es,

als schmucklos-schmückendes Beikraut,

als Beikraut, als Beiwort,

als Beilwort,

ad-

jektivisch, so gehn

sie dem Menschen zuleibe, Schatten,

vernimmt man, war

alles Dagegen -

Feiertagsnachtisch, nicht mehr, -:

Frugal,

kontemporan und gesetzlich

geht Schinderhannes zu Werk,

sozial und alibi-elbisch, und

das Julchen, das Julchen:

daseinsfeist rülpst,

rülpst es das Fallbeil los, - call it (hott!)

love.

 

Oh quand refleuriont, oh roses, vos septembres?



Uploaded byP. T.
Source of the quotationhttp://koranyi.blogspot.com

Huhediblu (Hungarian)

Hulla-, hulla-, hulla-

nehéz szó-

utakon s -csapásokon.

 

S - igen -

a vésztörvényköltők gúnya,

gúnyája, vedlett irhájuk kétéltű:

pikkel, hülled és pusmogva föl- le-

ckéztet. Elkvartyant, kész,

kéz- és ujjfondorlatból, írás

távolban egy prófétanév nyoma,

cimke, melléklet és utószó gyanánt,

szeptemberben,

az embertelenség-nap dátumán -;

 

Mikor,

mikor nyílnak, mikor,

mikor nyílnak a, hühendiblüh,

huhendiblu, na ők, a Szeptember-

rózsák?

 

Hüh - on tue ... Na mikor?

 

Mikor, mikormikor,

tébolykor, igen, téboly, -

testvér,

megvakított, testvér

kioltva, olvasod

ezt itt, ezt:

Dis-

parates -: Mikor

nyílik ez, a Mikor,

a Honnan, a Hová, és az ami

és aki

magából és magához és kifelé magának él, éli a

Tengelyhangot, Tellus , a tisztán-

hallástól

zúgó lélek-

fülében, a Tengely-

hangot mélyen a csillag-

kerekű lakhely bensejében

megtörtség? Hogyne, ha

egyszer mozog, a szívértelem nyomán.

 

A hangot, oh,

az Oh-hangot, ah,

az A és az O,

az Oh-ez-a-bitófa-már-megint,

az Ah-hisz-növekszik,

 

a régi

mandragóramezőn tenyészik,

mint dísztelen-pompázó gyom,

mint alnövény, mint melléknév,

mint bárdige,

mell-

éknévleg, így érnek

gyomorszájat, árnyak,

megvallatott, s mind

ellenére szólt –

Ünnepi desszert, semmi több, -:

Kimérten,

korszerűen és törvénytudón

ered Schinderhannes a dolgára,

szociálisan és alibi-elbásan, és

a Julcsa, a Julcsa

daseinzsírt böfög,

elböffenti a nyaktilót, - call it (hott!)

love.

 

Oh quand refleuiront, oh roses, vos septembres?



Uploaded byP. T.
Source of the quotationhttp://koranyi.blogspot.com

minimap