Heym, Georg: Der Park
Der Park (Német)Blinde Scheiben sind im toten Hause, Die sich halb verbergen in den Büschen. Trübe Wege, wo die Winde wischen.
Jeder Pfad ist voll mit langen Klagen, Hohe Bäume stehen mit Gesause In des Herbstes Ausgang und Verzagen.
Fremdes Wort wird in dem Sturm vernommen, Große Wolken sind im zu sehen. Die dort wohnen, sieht man, oft beklommen, An dem Gittertor vorübergehen.
|
A park (Magyar)Halott házon világtalan ablak, Bokrok takarják a fele szárnyat. Üres az út, csak a szelek járnak.
Panaszal van tele minden ösvény. Magányos fák zúgva magasodnak, Rájuk hull a mulandó verőfény.
Nehéz felhők úsznak át a házon, Szél zengeti: idegen beszéd. Néhány lakóját gyakorta látom, Ha a kapun túl szorongva lép.
|