Ez az oldal sütiket használ

A portál felületén sütiket (cookies) használ, vagyis a rendszer adatokat tárol az Ön böngészőjében. A sütik személyek azonosítására nem alkalmasak, szolgáltatásaink biztosításához szükségesek. Az oldal használatával Ön beleegyezik a sütik használatába.

Lenau, Nikolaus: A lepke meg az ibolya (Das Veilchen und der Schmetterling Magyar nyelven)

Lenau, Nikolaus portréja

Das Veilchen und der Schmetterling (Német)

Ein Veilchen auf der Wiese stand
an Baches Rand und sandte ungesehen,
bei sanftem Frühlingswehen
süßen Duft durch die Luft.

Da kommt auf schwankendem Flügel
ein Schmetterling über den Hügel
und senket zur kurzen Rast
zum Veilchen sich nieder als Gast.

Schmetterling:
Ei! Veilchen! Wie du töricht bist,
zu blühen, wo niemand dein genießt!

Veilchen:
Nicht ungenossen blüh ich hier,
ein Schäfer kommt gar oft zu mir
und atmet meinen Duft und spricht:
"Ein solches Blümchen fand ich nicht,
wei Veilchen du! Auf Wiesen, Auen
ist keines mehr wie du zu schauen!

Schmetterling:
`s ist schöner doch, glaub meinem Wort,
zu blühn auf freier Wiese dort,
in jener bunten Blumenwelt,
als hier im dunklen Schattenzelt!

Veilchen:
Hier bin ich meines Schäfers Wonne,
dort aber bleichet mich die Sonne,
und ohne Farbe, ohne Duft,
find ich zu früh dort meine Gruft,
drum blüh ich in der Einsamkeit,
wenn auch nur Einer mein sich freut.



FeltöltőEfraim Israel
Az idézet forrásawww.gartenveilchen.de/gedichte/lenau.htm

A lepke meg az ibolya (Magyar)

   
Állt a mezőn egy ibolya
a patak peremén és észrevétlen
a lágy tavaszi szélben
lehelt jó illatot.

Feltűnik most a porondon
egy tétova lepke a dombon
s egy percnyire lepihen;
vendég a sziromlevelen.

Lepke:
Ibolya! Minő butaság!
ott virágzol, hol senki se lát!

Ibolya:
Virágzásom nem, nem hiú,
gyakran jön egy pásztorfiú,
élvezi illatom s beszél:
„Ily virág nem mindenhol él!
Ibolyám! A kerek világon
A párodat én nem találom!

Lepke:
De csak-csak szebb, hidd el nekem,
ott kint a tágas földeken
a sok tarkabarka virág,
mint ez a borús árnyvilág.

Ibolya:
Itt szépe vagyok pásztoromnak,
ott megfakít a színfaló nap,
és illat nélkül, színtelen
hamar elnyel a sírverem;
ezért virágzom egyedül,
bár lény nekem csak egy örül.



FeltöltőEfraim Israel
Az idézet forrásasaját fordítás

minimap