Faust. Ein Gedicht 15 - Die Warnung (Német)
Herzog Hubert reitet durch einen Wald zur Villa
Mephistopheles (ihm entgegenreitend) Ihr reitet recht behaglich sacht; Nichts kann befeuern Euren Trott, Nicht Hahnreischaft, nicht Wetternacht, Nicht nasse Haut und Bubenspott!
Herzog Wer bist du, frecher, grauser Wicht, Mit diesem Teufelsangesicht?
Mephistopheles Ich bin was meine Miene spricht. Nur recht mir ins Gesicht geschaut, Wenn auch dem Herrn ein wenig graut, Ihr seht so feinen Kopf nicht mehr. Betrachtet diese Stirnenfalte, Da diese finstre, tiefe, kalte, Von einem Aug' zum andern quer. Einst kam ein Mathematikus, Ein scharfer Ritter Minusplus, Der schlaue Bursch fixierte mich Und nannte diesen Faltenstrich Das Minuszeichen alles Guten, Vom Kreuze Plus das Gegenteil, Wobei er dacht' ans Christenheil. Doch, edler Herr, Ihr müßt Euch sputen; Derweil Ihr mein Gesicht studiert, Studiert ein andrer ganz vertraut Die Züge Eurer schönen Braut. Macht fort, eh' sie den Kranz verliert!
(Er sprengt davon)
Der Herzog Du lügst, du lügst, es kann nicht sein! Maria ist getreu und rein. Doch sterben soll auf frischer Tat, Wer meiner Braut sich frech genaht! Feltöltő | Efraim Israel |
Az idézet forrása | https://gutenberg.spiegel.de/buch/faust-140/16 |
|
Faust 15 - A figyelmeztetés (Magyar)
Hubert herceg egy erdőn át lovagol a királyi rezidencia felé
MEPHISTOPHELES Poroszkál Ön, port nem kavar; Semmi sem ugrathatja meg, Sem felszarvaztatás, vihar, Sem gúnyolódó gyerekek.
HERCEG Ki vagy, te pimasz kurafi? A képed rémes, ördögi.
MEPHISTOPHELES Kilétem képem hirdeti. Ha jól fizimiskámba néz, Beléállhat Önbe a félsz, De lát rendkívüli fejet. Ezt a homlokráncot figyelje, Mely sötét, mély és hűvös egybe’, És egybekapcsol két szemet. Egyszer egy matematikus, Egy éleseszű pluszminusz, Ravaszul jól szemügyre vett, S e vízszintes homlokjelet A Jó Mínuszának nevezte; A Plusz jel viszont a Kereszt, Mert úgymond az váltja meg ezt. De menjen haza Ön sietve: Míg mustrálgatja képemet, Szép arája vonásait Mustrálják otthon valakik. Gyorsan! Mentse, mit még lehet!
(Ellovagol)
A HERCEG Az nem lehet! Hazudsz, az ám! Hű s tiszta az én Máriám. De nyomban pokolra mehet, Ki rá csak szemet vetett!
|