Mörike, Eduard: Éjfél (Um Mitternacht Magyar nyelven)
Um Mitternacht (Német)Gelassen stieg die Nacht ans Land, Lehnt träumend an der Berge Wand, Ihr Auge sieht die goldne Wage nun Der Zeit in gleichen Schalen stille ruhn; Und kecker rauschen die Quellen hervor, Sie singen der Mutter, der Nacht, ins Ohr Vom Tage, Vom heute gewesenen Tage.
Das uralt alte Schlummerlied, Sie achtet’s nicht, sie ist es müd’; Ihr klingt des Himmels Bläue süsser noch, Der flücht’gen Stunden gleichgeschwungnes Joch. Doch immer behalten die Quellen das Wort, Es singen die Wasser im Schlafe noch fort Vom Tage, Vom heute gewesenen Tage.
|
Éjfél (Magyar)Megjött az éj, s merengve áll a hegynek támaszkodva már, s a nagy idő aranyló mérlege nem leng. Egyenlő súllyal van tele. S hetykén duruzsolnak, – a hold kiragyog, – anyjuknak, az éjnek, a friss patakok a napról, az elpihenő mai napról.
Egy ős gyerekdalt döngicsél, a víz, de únja már az éj, a csengő égi kék, az vonzza őt, azt kedveli, az illanó időt. S álmos patakok puha medreiken tovább duruzsolnak azért szeliden a napról, az elpihenő mai napról.
|