Német népdalok, népballadák: Die zwölf ermordeten Frauen
Die zwölf ermordeten Frauen (Német)Schön-Heinrich der wollte spazieren gehn, Als sei eine Weile gegangen war'n, Er breit't seinen Mantel wohl auf das Gras Schön-Heinrich legt sein Haupt auf ihren Schoß, »Weinst du um deines Vaters Gut? »Ich weine nicht um meins Vaters Gut, Ich weine nur um jene elf Jüngferlein, »Ha! siehst du dort elf Jüngferlein »Ha! soll ich stracks die Zwölfte sein, Den ersten Schrei und den sie tat, »Ach lieber Gott, komm balde, Den zweiten Schrei und den sie tat, »Ach lieber Vater, komm balde, Den zweiten Schrei und den sie tat, »Ach lieber Bruder, komm balde, Der Bruder saß beim Bier und Wein, »Ach, Kinderlein, höret, groß und klein! Er hatte das Wort kaum ausgesagt, »Schön-Heinrich, wovon sind deine Schuh so rot, »Ei, sollten meine Schuh nicht blutig sein! »Das Täubelein, das du geschlachtet hast, Sie hat's erzogen mit Milch und Wein: Schön-Ännelein kriegte ein schönes Grab, Schön-Ännelein klangen die Glocken nach,
|
A tizenkét meggyilkolt feleség (Magyar)Szép-Henrik sétálni akart, Hogy mendegelének egy kicsikét, Az ifju köpenyt ott földre doba, Szép-Henrik fejet leányölbe hajt, "Siratod szép öröködet? "Nem siratom örökömet, Én csak tizenegy leányt siratok, „Ha tizenegy lányt látsz amott, „Ha én töltöm ki a tucatot, Az első kiáltása fent „Istenkém, gyere gyorsan, Második kiáltása lent „Jó atyám, gyere gyorsan, Harmadik kiáltása bent „Szép bátyám, gyere gyorsan, A bátya komája a bor meg a sör, „Halljátok-e, barátaim? Alig hagyá el a szó ajakát, „Szép-Henrik, mitől nedves a cipőd, „Ej, vér a cipőmön hogy’ ne lenne hát? „A gerle, amit megölt a kezed, Ő, ő nevelé tejen s boron, Szép-Annának szép sírja lett, Szép-Annáért a harang szava szólt,
|