Ez az oldal sütiket használ

A portál felületén sütiket (cookies) használ, vagyis a rendszer adatokat tárol az Ön böngészőjében. A sütik személyek azonosítására nem alkalmasak, szolgáltatásaink biztosításához szükségesek. Az oldal használatával Ön beleegyezik a sütik használatába.

Trakl, Georg: Őszi este (Ein Herbstabend Magyar nyelven)

Trakl, Georg portréja
Tímár György portréja

Vissza a fordító lapjára

Ein Herbstabend (Német)

An Karl Röck*

 

Das braune Dorf. Ein Dunkles zeigt im Schreiten

Sich oft an Mauern, die im Herbste stehn,

Gestalten: Mann wie Weib, Verstorbene gehn

In kühlen Stuben jener Bett bereiten.

 

Hier spielen Knaben. Schwere Schatten breiten

Sich über braune Jauche. Mägde gehn

Durch feuchte Bläue und bisweilen sehn

Aus Augen sie, erfüllt von Nachtgeläuten.

 

Für Einsames ist eine Schenke da;

Das säumt geduldig unter dunklen Bogen,

Von goldenem Tabaksgewölk umzogen.

 

Doch immer ist das Eigne schwarz und nah.

Der Trunkne sinnt im Schatten alter Bogen

Den wilden Vögeln nach, die ferngezogen.

 

 

*Karl Röck (1883-1954) wirkte 1913 bis 1926 als Magistratsbeamter in Innsbruck. Er war Mitarbeiter der Zeitschrift Brenner und gehörte zum engsten Kreis der Freunde von Georg Trakl, nach dessen Tod er mit der Gesamtausgabe von Trakls Dichtungen (1917) beauftragt wurde. Er wurde damit der erste Herausgeber von Trakls Werk. Röcks Ausgabe hat die Rezeption von Trakls Werk bis zum Erscheinen der historisch-kritischen Trakl-Ausgabe von Walther Killy und Hans Szklenar bestimmt. Noch Martin Heidegger und Paul Celan haben Trakls Werk in der Röck’schen Ausgabe gelesen.



FeltöltőP. T.
Az idézet forrásahttp://de.wikisource.org

Őszi este (Magyar)

Karl Röcknek*

 

A barna falu. Árnyék ejt a bágyadt

Őszi falakra sötétlő jelet:

Nő- s férfi-kontúr. Elholt őgyeleg

Nyirkos szobák homályán vetni ágyat.

 

Itt fiúk játszanak. Nehézkes árnyak

Borulnak barna sebre. Lejtenek

A párás kékbe lányok, s nagy szemet

Nyitnak, miből zsivajgó éjjel árad.

 

A Magányost itt csárda csalja be;

Boltívek alatt gubbaszt révedezve,

Arany dohányfüst száll a mennyezetre.

 

De jaj, a lélek itt is fekete.

A részeg, ódon ív mélyére veszve

Gondol a vadlibák V-jére, messze.

 

 

*Karl Röck (1883-1954) [álneve Guido Höld] Trakl legszűkebb köréhez tartozott, a Brenner c. lap munkatársaként. Ő volt Trakl első szerkesztője és kiadója.



FeltöltőP. T.
Az idézet forrásaT. Gy.

minimap