Ez az oldal sütiket használ

A portál felületén sütiket (cookies) használ, vagyis a rendszer adatokat tárol az Ön böngészőjében. A sütik személyek azonosítására nem alkalmasak, szolgáltatásaink biztosításához szükségesek. Az oldal használatával Ön beleegyezik a sütik használatába.

Walter, Silja: Nofretete felemelkedik sírjában (Nofretete erhebt sich im Grabe Magyar nyelven)

Walter, Silja portréja
Hajnal Gábor portréja

Vissza a fordító lapjára

Nofretete erhebt sich im Grabe (Német)

Schnüre ohne Ende und Beginn
Liegen dicht und reißen nicht am Fuß,
Reißen nicht um Schläfen, Mund und Kinn,
Aus den Haaren rieselt roter Ruß –
Wißt ihr, Mägde, wißt ihr, wer bin ich?
Bricht die Maske nie an meinem Mund?
Schnüre ohne Ende und Beginn,
Ohne Schleifen, Schlingen ohne Bund!
Holt mir Lampen, hunderttausend Lichter,
Wenn ich, wenn ich diesen roten Tüll
Reiße, vom Gestänge reiße, bricht er,
Aton selbst zerreißt ihn, wenn ich will! –
Sind wir denn gefangne Seidenfliegen?
Unsre Netze schwingt ein dunkler Wind –
Nun laßt uns im Geknüpfe wiegen,
Einmal fällt es, reißt es, und wir sind.



FeltöltőP. T.
Az idézet forrásahttp://books.google.hu/books

Nofretete felemelkedik sírjában (Magyar)

Gyolcs-sáv, nincs vége, eleje sincs,
sűrűn tekeredik lábamon,
halántékon, szájon, állon is,
hajamból pereg piros korom –
Lányok, tudjátok-e, ki van itt?
Számról a maszk nem törik le már?
Gyolcs-sáv, nincs vége, eleje sincs,
se kötés, csomó, se hurkolás!
Lámpást ide, százezernyi mécsest,
ha majd, ha egyszer úgy akarom,
piros fátylam magamról letépem,
ládám feltöri maga Aton! –
Hát fogoly selyemlepkék vagyunk tán?
Hálónk fekete szél lengeti –
ringasson hát a gubó, lehulltán
felszakad, s itt vagyunk végre mi.



FeltöltőP. T.
Az idézet forrásaH. G.

minimap