Elitisz, Odisszeasz: Το τρελοβάπορο

Βαπόρι στολισμένο βγαίνει στα βουνά
  κι αρχίζει τις μανούβρες «βίρα-μάινα»

Την άγκυρα φουντάρει στις κουκουναριές
  φορτώνει φρέσκο αέρα κι απ’ τις δυο μεριές

Είναι από μαύρη πέτρα κι είναι απ’ όνειρο
  κι έχει λοστρόμο αθώο ναύτη πονηρό

Από τα βάθη φτάνει τους παλιούς καιρούς
  βάσανα ξεφορτώνει κι αναστεναγμούς

Έλα Χριστέ και Κύριε λέω κι απορώ
  τέτοιο τρελό βαπόρι τρελοβάπορο

Χρόνους μας ταξιδεύει δε βουλιάξαμε
  χίλιους καπεταναίους τούς αλλάξαμε

Κατακλυσμούς ποτέ δε λογαριάσαμε
  μπήκαμε μέσ’ στα όλα και περάσαμε

Κι έχουμε στο κατάρτι μας βιγλάτορα
  παντοτινό  τον Ήλιο τον Ηλιάτορα!

Felékített hajó tart a nyílt hegyek felé
  zendül "húzd meg - ereszd el": manőveréié

Fenyőtoboz-közökbe dobja ki horgonyát
  lüktetőn levegőzve tárja két oldalát

Fekete kő meg álom a vázszerkezete
  matróza ravasz tiszta a hajómestere

Múlt mélyéből időknek feltörvén érkezik
  tengernyi szenvedést rak és sóhajt rak ki itt

Fennszón "Krisztus-Uram" csak mind s mind csodálkozom
  ím e bolondhajón e bolondja hajón

Fut velünk évek óta és mégsem süllyedünk
  bár kapitány temérdek parancsolt már nekünk

Föl se vettünk vihart így ezernyi-mód futunk
  bármibe belemenjünk mindenen átjutunk

Fennen a bástya őre árbocunkkal halad
  egyre a Nap a minden-nap-áthatója Nap!