Varnalisz, Kosztasz: Cigánydal (Τσιγγάνικο Magyar nyelven)

Βάρα γερὰ τὸν νταγερέ, πιωμένε μου λεβέντη!
Κορδέλλα κόκκινη κρεμῶ στὸν ἄγριο ἐσὲ ζουρνᾶ σου!
Φλουρὶ κολλῶ στὸ στῆθος σου, ξυπόλυτη χορεύτρα!
στρογγυλοπαίζει σου ἡ κοιλιὰ κι ὁ κόρφος σου πετάει
τὰ μπρούνζινα γιορτάνια σου καὶ τὰ χοντροβραχιόλια.

Παίζει τὸ μαῦρο μάτι σου, μαργιόλικο, μεγάλο,
καὶ φέρνει ὁ λάγνος σου χορὸς τὴν πεθυμιὰ τῆς νύχτας!..

Κρασὶ ἂς μὴ παύσουν τ᾿ ἄταχτα μουστάκια μας νὰ στάζουν!..
Ἒ σύ, πατέρα! Ἡ κόρη σου ῾πόψε τὸ παθαμύθι
θὰ μοῦ εἴπει τὸ τσιγγάνικο πά᾿ στὸ προσκεφαλό μου!

Részeg legény, pengesd jól a dagerét!         
Flótádra akasztok szalagot, vöröset!            
Melledre forintot, táncosnő, mezítlábas!      
Teker a hasad, a csöcsöd bimbóját veri

bronz nyakláncod, karpereced forog;
szén tüze fekete a szemed, a viháncos,
kéjes táncodban már éjszakám fetreng!

Csorduljon hát kusza bajszunkról a bor!
Hé, te apa, hallod-e, lányod még ma sötétben
mondja el nekem a cigány mesét, de fejtül-lábtul.