Varviciotisz, Takisz: Hó (Χιόνι Magyar nyelven)

Εκεί ψηλά πια δεν υπάρχει κανένας
Μακριά σημαίνουν καμπάνες

Έξω η νύχτα παραμονεύει
Γεμάτη φυλλώματα
Ορθάνοιχτα μάτια
Εχθρικούς καθρέφτες

Νεκρά τα πλοία μες στην ομίχλη 
Η σιωπή μια πληγή δίχως όνομα

Το δάσος βελούδινο
Μια παιδούλα κοιμάται στον ίσκιο του
Απ' την ανάσα της
Γεννιούνται αδιάκοπα
Άστρα λευκά

Odafönt a magasban senki sincs már
Távolban harangok jeleznek

Odakint lappang az éj
csupa lombsusogás
csupa gyanakvó szempár
ellenséges tükör

A hajók bénák a ködben 
Névtelen seb a hallgatás

Az erdő bolyhos homályán
egy lánygyerek alszik
Leheletéből
fehér csillagok
születnek egyre