Herbert, Zbigniew (1924–1998) Művek Bibliográfia Recepció   hu pl

Életrajz

Zbigniew Herbert (1924–1998) poeta, eseista i dramatopisarz uczył się na tajnych kompletach gimnazyjnych, rozpoczął studia na konspiracyjnym uniwersytecie, brał udział w ruchu oporu w szeregach AK. Po wojnie ukończył studia prawnicze i ekonomiczne, słuchał też wykładów z filozofii. W swojej poezji ujawnia się jego uwrażliwiene na konflikty moralne epoki, będące wynikiem współczesnych przemian historycznych i cywilizacyjnych, umie ukazywać je w perspektywie uniwersalnej, często posługując się przy tym poetyką wielkiej metafory lub paraboli, których tworzywem są mity, dzieła sztuki, elementarne zjawiska natury, postacie historiczne i litarackie o wartościach symbolicznych. Łączy w sobie szacunek dla tradycji kutury europejskiej z nowoczewnością środków wyrazu, zainteresowania filozoficzne z prostotą poetickiego języka, doniosłość etycznej i egzystencjalnej problematyki ze zmysłem ironii i humoru.
Odbył wiele podróży po krajach europejskich, wygłaszając odczyty i wykłady. Jego tomy esejów o tematyce historyczno-kulturowej i artystycznej nawiązują się do miejsc zachodnio-europejskich podróży, Barbarzyńca w ogrodzie jest zbiorem szkiców o sztuce francuskiej i włoskiej, Martwa natura z wędzidłem przedstawia motywy siedemnacznowiecznego holenderskiego, a Labirynt nad morzem antycznego greckiego is rzymskiego życia artystycznego.