Ez az oldal sütiket használ

A portál felületén sütiket (cookies) használ, vagyis a rendszer adatokat tárol az Ön böngészőjében. A sütik személyek azonosítására nem alkalmasak, szolgáltatásaink biztosításához szükségesek. Az oldal használatával Ön beleegyezik a sütik használatába.

Ibarbourou, Juana de: Most (La hora Magyar nyelven)

Ibarbourou, Juana de portréja
Nemes Nagy Ágnes portréja

Vissza a fordító lapjára

La hora (Spanyol)

Tómame ahora que aún es temprano
y que llevo dalias1 nuevas en la mano.2

Tómame ahora que aún es sombría
esta taciturna cabellera mía.

Ahora que tengo la carne olorosa
y los ojos limpios y la piel de rosa.

Ahora que calza mi planta ligera
la sandalia viva de la primavera.

Ahora que en mis labios repica la risa
como una campana sacudida aprisa.

Después... ¡ah, yo sé
que ya nada de eso más tarde tendré!

Que entonces inútil será tu deseo,
como ofrenda puesta sobre un mausoleo3.

¡Tómame ahora que aún es temprano
y que tengo rica de nardos la mano!

Hoy, y no más tarde. Antes que anochezca
y se vuelva mustia la corola fresca.

Hoy, y no mañana. ¡Oh amante! ¿no ves
que la enredadera crecerá ciprés?

 
1 La dalia es una planta cuyas flores poseen un botón central amarillo y corola grande, circular, de muchos pétalos.
2 Este poema retoma el célebre tópico horaciano carpe diem, disfruta el día, semejante al citado «Collige, virgo, rosas» de Ausonio.
3 Sepulcro magnífico y lujoso.



FeltöltőP. T.
Az idézet forrásahttp://www.literaterra.com

Most (Magyar)

Most, most szakíts le engem, friss koromban,
míg dáliákat tartok két karomban.

Most, most szakíts le, mikor boldogan,
sötéten omlik hallgatag hajam.

Most, míg a napfényt két szememben őrzöm,
húsom illatos, s friss rózsa a bőröm.

Most, amikor még könnyű, fürge lábam
szökdel a tavasz élő sarujában.

Most, mikor számon a mosoly, s a hang
gyorsan harangoz, mint a kisharang.

Később ... jaj, hasztalan,
én jól tudom, mindennek vége van.

Hogy akkor már hiába kél a vágyad,
áldozatként egy síremlékre bágyad.

Most, most szakíts le engem, friss koromban,
Míg tubarózsát tartok két karomban.

Ma és ne később. Mielőtt lehullna
a hűvös este virágkoszorúmra.

Ma és ne holnap. Kedves! Nem tudod tán,
hogy ciprus lesz, ha megnő, a borostyán?



FeltöltőP. T.
Az idézet forrásaN. N. Á.

minimap