Ez az oldal sütiket használ

A portál felületén sütiket (cookies) használ, vagyis a rendszer adatokat tárol az Ön böngészőjében. A sütik személyek azonosítására nem alkalmasak, szolgáltatásaink biztosításához szükségesek. Az oldal használatával Ön beleegyezik a sütik használatába.

Arany János: Das Alte Kuhhirt (A vén gulyás Német nyelven)

Arany János portréja

A vén gulyás (Magyar)

1

Egy pohár bor a kezében,

Bora elfoly, keze reszket,

Vén gulyás ül a karszéken

Mult időkre emlékeztet.

Hosszú évsor nyomja vállát,

Száz esztendőt emlegetnek;

Elég volna hagyománynak,

Elég volna történetnek.

3

Ifj'urakkal iddogál sort,

Kik, mint gyermek a toronyra,

Oly bámulva, oly szédülve

Néznek e nagy életkorra.

Elgondolják, hogyha évök

Összeraknák hárman, négyen,

Az ha lenne olyan lépcső,

Ami e tetőig érjen.

S elgondolják, hogy kedélyre

Három-négy sem ér ez aggal,

Ki nevet, iszik, danolgat

Tréfaűző ifj'urakkal.

6

"Azt a régit, Marci bátya!"

S felkurjant a kedvenc nóta!

Ki tudná hanyadszor fúja!

És ki tudná, hogy mióta!

"Hej Nagy-Kőrös híres város,

Ez s ez ottan a nótáros..."

De az mégsem oly keserves

Mint a: "gonosz komiszáros."

Erre még most is neheztel,

Nem felejti a vén pásztor:

Sok borsot törhettek egymás

Orra alá, egyszer-másszor.

S ki a rövdebbet húzá,

Az ellenfél, hol azóta?...

Csak a Marci bácsi ajkán

Élteti egy öreg nóta.

10 

Így danolgat, így beszélget

Ama régi jobb időrül,

Közbelopván egy-egy rejtélyt

Hol tinórul, hol üszőrül.

11 

Körben ülnek hallgatói

S egyik így szól ingerkedve:

"Hát a halál, - Marci bátya?...

Volna-e már hozzá kedve?"

12 

Nem felel rá; most az egyszer

Úgy tesz, mint aki nagyot hall,

Néz sokáig a padlóra

S döföli az ónas bottal.

13 

Végre homlokát felütve

Néz merően, szól nyugodtan:

"Beszámoltam minden ősszel,

Kárban soha nem maradtam.

14 

Egy borjúfark sem hibázott,

Ennyit sem tud rám a gazda;

Még apjának, nagyapjának

Sem volt soha rám panassza."

15 

S leül biztos öntudattal

Hogy rendén a számadása.

Nem hiányzik-é majd végül?

Nem én dolgom, - azt ő lássa.

16 

S ujra felpirul kedélye,

Had busúljon aki káros;

Jót iszik rá és felkurjant:

"Hej Nagy-Kőrös híres város!..."

 



FeltöltőMucsi Antal
Az idézet forrásaA Hét
Megjelenés ideje

Das Alte Kuhhirt (Német)

1

Ein Glas Wein in der alten Hand,

der Wein läuft aus, die Hand zittert,

alter Kuhhirt, sitzt auf dem Stuhl

und an alten Zeit erinnert.

2

Lange Jahre drückt die Schulter,

hundert Jahre werden erwähnt;

es wär’ genug für Tradition,

genug Geschichte wird erzählt.

3

Mit jungen Herren trinkt er dort,

die, wie die Kinder auf dem Turm,

so starr, und auch so schwindelig

schauen ihn an, als Altertum.

4

Sie denken nach, wenn die Jahre

von ihm vier zusammenzähle,

ob es so viel Treppen gäbe,

dass, bis auf das Dach rauf käme.

5

Und denken auch darüber nach

drei oder vier, würd’ nicht reichen,

der lacht, trinkt, und singt so fröhlich

jetzt der Alte, mit den Kleinen.

6

"Das alte Lied, Onkel Marci!"

Das Lieblingslied ertönt dennoch!

Wer weiß es, wie viele Mal schon

und wer weiß es, wie lange noch!

7

" Nagy-Kőrös ist eine Grossstadt,

dieses Lied dort sehr bekannt war"

dies war aber, nicht so bitter

wie dort: "Der böse Kommissar".

8

Ich ärgere mich immer wieder,

der alte Hirt' vergisst das nicht:

Die haben viel Pfeffer zermalmt

und unter seinen Nasen stricht.

9

‘d wer immer den Kürzeren zog,

der Gegner lebt nur schon sehr lang?

Nur auf Onkel Marcis Lippen

und das nur noch durch den Gesang.

10

So redet er, und so singt er

von den «Guten alten Zeiten,»

und ein Rätsel dazwischen quetscht

von der Stier ‘d auch von den Kälbern.

11

Rundum saßen die Zuhörer

und einer fragte prickelig:

«Wen kommt der Tod, Onkel Marci?

Hättet ihr auch schon Lust dazu? »

12

Das mal gibt er keine Antwort

gibt sich vor, als schwerhörig wär’,

er schaut lang, lang auf den Boden

und klopft, mit geh Stab, hin und her.

13

Schließlich hob er das Gesicht auf,

schaut er streng, und sagt er leise:

"Ich hab’ jeden Herbst berichtet,

ich war noch nie in Schwierigkeite’.

4

Kein Kalbsschwanz hat ja nie gefehlt,

nichts kann der Wirt, mir vorwerfen;

sogar sein Vater ‘d Großvater

gab über mich nie Beschwerden."

15

‘d sitzt nieder mit Selbstbewusstsein,

er hat alles richtiggemacht.

Wird am Ende Verlust geben?

Mir ist egal – er hat Vollmacht.

16

Und der Stimmung ist wieder gut,

lass den trauern, wer schuldig saht;

ein großer Schluck nimmt und laut singt:

"Nagy-Kőrös ist eine Großstadt."

 

 



FeltöltőJakus Laura 1.
Az idézet forrása.

minimap