Fabó Kinga: Szeretők

Szabad vagy, mondta idegen.
Még mielőtt odaértem.
Jelmez. Jelmez volt pedig rajtam.
Kíváncsi voltam: erre mit tesz?

Behunyta a másik szemét.
Egy ént küldött maga helyett.
Puhul, már érzem, ő is. Alig mocorog. Belém fojtja magát.
Egy újabb halottal kell élnem.

Még csak nem is reménytelen.
Nem rosszindulatú.
Szolgálja a hiányt.
Szállítja a fölösleget.

Είσαι ελεύθερη, είπε ο ξένος

Προτού φτάσω εκεί

ντυμένη. Φορούσα κοστούμι

Ήμουν περίεργη, πια θα ήταν η αντίδραση του;

Έκλεισε το άλλο του μάτι.

Θα στείλω ένα εγώ αντί για σένα

υγραίνομαι, το νιώθω, το νιώθει και αυτός

Σχεδόν δεν κινείται. Εκρήγνυται μέσα μου

Τώρα πρέπει να ζήσω με ακόμα ένα νεκρό

Δεν είναι χωρίς ελπίδα.

Ούτε μοχθηρός.

Εξυπηρετεί την απουσία.

Παραδίδει το άχρηστο.

(Μετάφραση Παύλος Λεοντίου Ιωάννου )

Paulos Ioannou