Gárdonyi Géza: In der Auwinkel (A zugligetben Német nyelven)
A zugligetben (Magyar)Pünkösd napján a ligetben víg emberek sokadoznak: zöldelő fák árnyékában heverésznek, játszadoznak. És az úton pár a párral feltünik, meg elvegyül. Pünkösd napján a ligetben csak én járok egyedül.
Lombok közt a vadgalamb is párja mellől néz reám. Lenn a völgyben virágot szed a legény meg a leány.
Lépést jön egy uri hintó benne ifju házasok. A nő, - fehér rózsabimbó, - a férjére mosolyog. *** Este van már. Fenn az égen ragyognak a csillagok. Egy elkésett szerelmes pár a fasorban andalog. Erdőn, mezőn a bogár mind boldogságról hegedül. Pünkösd napján csak én megyek hazafelé egyedül.
(1894)
|
In der Auwinkel (Német)An dem Pfingsttag im kleinen Hain gibt lustige Leute dort: im Schatten die grünen Bäume, faulenzen am Nachbarort. Und Paar für Paar sind unterwegs, ‘d erscheinen, die so freundlich. An dem Pfingsttag im kleinen Hain allein fühle mich abscheulich.
Zwischen dem Laub, die Wildtaube sieht mich mit dem Partner an. Unten im Tal Blumen pflücken Jungs und Mädchen ganz spontan. *** Eine Herrenkutsche nähert, drin sitzt ein junges Brautpaar. Die Frau, – weisse Rosenknospe, – sie lächelt ihren Mann an.
Es ist schon Nacht. Auf dem Himmel leuchten schon die Sterne hell. Ein verspätetes Ehepaar ist in der Allee aktuell. Alle Käfer im Wald ‘d Wiesen von Glück und Freude sausen. An dem Pfingsttag nur ich allein gehe einsam nach Hausen.
|