Ez az oldal sütiket használ

A portál felületén sütiket (cookies) használ, vagyis a rendszer adatokat tárol az Ön böngészőjében. A sütik személyek azonosítására nem alkalmasak, szolgáltatásaink biztosításához szükségesek. Az oldal használatával Ön beleegyezik a sütik használatába.

Pétursson, Hallgrímur: A halál bizonytalan órájáról (Um dauðans óvissu tíma Magyar nyelven)

Pétursson, Hallgrímur portréja

Um dauðans óvissu tíma (Izlandi)

Allt eins og blómstrið eina
upp vex á sléttri grund
fagurt með frjóvgun hreina
fyrst um dags morgunstund,
á snöggu augabragði
af skorið verður fljótt,
lit og blöð niður lagði,
líf mannlegt endar skjótt.
 
Svo hleypur æskan unga
óvissa dauðans leið
sem aldur og ellin þunga,
allt rennur sama skeið.
Innsigli öngvir fengu
upp á lífsstunda bið,
en þann kost undir gengu
allir að skilja við.
 
Dauðinn má svo með sanni
samlíkjast, þykir mér,
slyngum þeim sláttumanni,
er slær allt, hvað fyrir er.
Grösin og jurtir grænar,
glóandi blómstrið frítt,
reyr, stör, sem rósir vænar,
reiknar hann jafn fánýtt.
 
Lífið manns hratt fram hleypur,
hafandi enga bið,
í dauðans grimmar greipur,
gröfin tekur þar við.
Allrar veraldar vegur
víkur að sama punkt.
Fetar þann fús sem tregur,
hvort fellur létt eða þungt.
 
Hvorki fyrir hefð né valdi
hopar dauðinn eitt strik.
Fæst síst með fögru gjaldi
frestur um augnablik.
Allt hann að einu gildir,
þótt illa líki eða vel.
Bón ei né bræði mildir
hans beiska heiftarþel.
 
Hvorki með hefð né ráni
hér þetta líf ég fann.
Sálin er, svo sem að láni.
samtengd við líkamann.
Í herrans höndum stendur
að heimta sitt af mér.
Dauðinn má segjast sendur
að sækja hvað skaparans er.
 
Nú vel í herrans nafni,
fyrst nauðsyn ber til slík.
Eg er ei þeirra jafni,
sem jörðin geymir nú lík.
Hvenær sem kallið kemur,
kaupir sig enginn frí.
Þar læt ég nótt, sem nemur,
neitt skal ei kvíða því.
 
Ég veit minn ljúfur lifir
lausnarinn himnum á,
hann ræður öllu yfir,
einn heitir Jesús sá.
Sigrarinn dauðans sanni
sjálfur á krossi dó
og mér svo aumum manni
eilíft líf víst til bjó.
 
Ég lifi í Jesú nafni,
í Jesú nafni eg dey.
Þó heilsa og líf mér hafni,
hræðist ég dauðann ei.
Dauði, ég óttast eigi
afl þitt né valdið gilt.
Í Kristí krafti eg segi:
Kom þú sæll, þá þú vilt.



FeltöltőP. T.
Az idézet forrásahttp://www.nams.is

A halál bizonytalan órájáról (Magyar)

Mint virág, mely magában
mered a sík mezőn,
s ragyog szirom-ruhásan
a reggeli időn,
de végül vas kaszapenge
vágja le hirtelen,
s fonnyad, fakul lefekve:
a földi lét ilyen!
 
A fürge fiatalság
így fut halál iránt,
az ifhuság, az aggság
így száll el egyaránt.
Soha senki se tudja,
sokáig él-e még,
mindenki halva-hullva
hanyatlik búcsuképp.
 
Halálra hű, találó
hasonlat egy lehet:
a szorgos szénavágó,
aki kaszára szed
bojtorjánt, buja-zöldet,
bimbót, mely csendben él,
nádaz, mely nagyra nőlhet,
és semmit sem kimél.
 
Suhan, süvít az élet,
és soha meg nem áll,
a sír örök ölébe
ölel a vad halál,
az összes földi ösvény
őhozzá hajt-terel -
harcolj, hódolj be békén:
hozzá juthatsz csak el!
 
Nincs hatalom, se hűség,
mi halált visszavet!
Akármi dús ajándék
sem akaszthatja meg.
Műve mindenkit elvás
mindenkit elvivén,
áldás vagy átkozódás
nem fog ádáz dühén.
 
Tudatlan tévelyegve
nem tudja a földi nép,
hogy mikor és hogy merre
jön a halál s miképp.
Ez égboltos szobába
az ember útja egy,
de annyi ajtajára
lel, amikor kimegy!
 
A vad halál levervén
végez mindenkivel,
hát hogyan is hihetném,
hogy értem nem jön el?
Ádám adta mivoltom,
adta föld-testemet, -
innét indul ki sorsom,
hogy ismét föld legyek.
 
Nem kiszemelve, kegyként
kaptam, hogy éljek én,
a test s e lélek egyként
kölcsönbe lett enyém.
Az Ur akarta s adta,
akarja s elveszi, -
s hogy hozzá-hozza: arra
a halált küldi ki.
 
Nos hát, isten nevében,
nagy jámborul teszek:
magamat összemérnem
a holtakkal minek?
Ha hív a halál, megértem,
hisz úgyis átölel, -
én nyugton várom éjem,
más se sirassa el!
 
 
A halál bizonytalan órájáról - talán legismertebb zsoltára, ma is minden izlandi temetésen éneklik.



FeltöltőP. T.
Az idézet forrásaT. Gy.

minimap