Morriën, Adriaan: Két világ (Twee werelden Magyar nyelven)
Twee werelden (Holland)Wij wrikten kleine stenen uit de natte grond. Daaronder werden regenwormen zichtbaar, kronkelend Alsof het licht hen deerde en de dag hen krenkte: Darmen of aderen, schokkend van ontbindend leven. Een onderwereld waar wij onbewust op liepen, Een zee van aarde, wortels en verterende insecten, Waarin het leven met zijn kinderlijke spelen, Zijn al te menselijke glimlach eindelijk verzonk.
En ook al wasten wij de kiezelstenen in het water, Zodat de klei oploste en de onderkanten blonken, Het was een glans veel donkerder dan die van boven, Als de granieten ogen van die andere wereld Waarover zich de onze licht en dodelijk welfde.
|
Két világ (Magyar)Apróbb köveket szedtünk a nedves földből. Alóluk nyüzsögve tekeregnek a giliszták, Mintha a fény nagyon bántaná őket nappal: Belek vagy erek foszló léttől hőkölve- férgek. Alvilág, ami felett öntudatlan járunk, Tengernyi föld, gyökerek, bomló bogarakkal Amit ott kisded játékaival az élet Túlontúl emberi mosollyal a mélybe döngöl.
És sikálhattuk a vízben szorgosan a kavicsot, Míg agyagtól tisztán a kő pompásan csillogott Sötétebb volt alul a fénye, mint felül, Mélyebb gránit szemek a túlvilágból, Felettük súlytalan, holtan hunyorgott a mi szemünk.
|