Oosterhoff, Tonnus: Nemen wij meterhoge boompje, paarden komen kijken,
Nemen wij meterhoge boompje, paarden komen kijken, (Holland)plaatsen wij de spade viermaal in het rond, zinken en brengen boven krioelend rusten, slapende grond. Eikje's wortelharen in het boterhamtrommelig graf, we schudden ze in het eerste zand. Blauwdampse buizerds zweven boven 't paars van de vorige aanplant. 't Is een mooie stinkdag. Boer van Doorselaer rijdt de mest uit. Op van binnen intens vuile laarzen klabberen wij heen, voelend bestaan. De eenvoud, de herhaling, het de tel kwijt.
Onderin de wasmand vangt een sok te zingen aan.
|
Vegyük a méter magas fát, jönnek a lovak nézni, (Magyar)az ásót négyszer körbe lenyomjuk, merül és visszakerül, nyüzsögve pihen az álmos föld. Tölgyek hajszálgyökere kenyérdobozszerű sírban, jól belerázzuk az első homokba. Az előző csemete lilája felett kékpárás karvalyok vitorláznak. Gyönyörű bűzös nap ez. Van Donselaar gazda hordja a trágyát. A belül teljesen koszos csizmában cuppogunk rajta, érezhető lét. Egyszerű, ismételhető, számolhatatlan.
A szennyes között énekelni kezd egy zokni.
|