Woestijne, Karel van de: A csapszéki leánykák (De meiskens uit de taveernen Magyar nyelven)
De meiskens uit de taveernen (Holland)De meiskens uit de taveernen, zij hebben een malschen schoot. Zij zien er de jongens geerne. Zij baren haar kindren dood.
Zij dragen van vurige zijde een keursken dat spant en splijt. We ontwaken aan hare zijde met den houten mond van de spijt.
De ronde zee waar wij zwalken, die eindeloos wenkt en geeuwt, en ons doet van begeeren balken, en ons verre vrouwe verweeûwt:
wij ankren in de taveernen waar geniepig een rust ons smijt. Daar wachten ons rood de deernen. Daar raken wij ’t leven kwijt.
|
A csapszéki leánykák (Magyar)A csapszéki leánykák öle jó sima, lágy. A tengerészt megkívánják, majd elvetélik a fiát.
Pruszlikjuk piros selyemből, mellükön majd széthasad. kelj csak ilyféle mellől szád íze keserű marad.
A tenger, melyen bolyongunk, integet s tátong feléd, néha a vágytól csikorgunk, s olyan messze a feleség:
A csapszékek aztán kifognak, a zajban megfészkelünk. A kis cafkák forognak. S elmúlik életünk.
|