Trakl, Georg: De profundis (A halottkamrában éj lakik) (De profundis (Die Totenkammer ist voll Nacht ) in Hungarian)
|
De profundis (Die Totenkammer ist voll Nacht ) (German)Die Totenkammer ist voll Nacht Mein Vater schläft, ich halte Wacht.
Des Toten hartes Angesicht Flimmert weiß im Kerzenlicht.
Die Blumen duften, die Fliege summt Mein Herz lauscht fühllos und verstummt.
Der Wind pocht leise an die Tür. Die öffnet sich mit hellem Geklirr.
Und draußen rauscht ein Ährenfeld, Die Sonne knistert am Himmelszelt.
Von Früchten voll hängt Busch und Baum Und Vögel und Falter schwirren im Raum.
Im Acker mähen die Bauersleut' Im tiefen Schweigen der Mittagszeit.
Ich schlag' ein Kreuz auf den Toten hin Und lautlos verliert sich mein Schritt im Grün.
|
De profundis (A halottkamrában éj lakik) (Hungarian)A halottkamrában éj lakik, én őrzöm apám álmait.
Fehéren hull a gyertyafény arcára, mely halott, kemény.
Virágillatban légy zizeg, a szívem csöndes és hideg.
Az ajtón halk szellő neszel, csengőn-csörrenve tárja fel.
Odakünn surrog a kalász, menny sátrán izzó Nap tanyáz.
Gyümölcs roskaszt fát, bokrokat, villódznak lepkék, madarak.
Parasztnép kaszál a mezőn a csönddé mélyült délidőn.
A holtra keresztet vetek, s a zöld felissza léptemet.
|