Verbruggen, Paul (1891–1966) Művek   hu nl

Életrajz

Verbruggen, Paul Vlaams dichter (Boom 10.9.1891-Deurne 17.6.1966). Studeerde te Gent. Was een tijdlang werkzaam in de Hoofdbibliotheek te Antwerpen, voordat hij een vaste betrekking in de graanhandel vond (1922). Hij debuteerde in De Beweging van Albert Verwey en werd na wo i opgenomen in de kring van het expressionistische tijdschrift Ruimte. Met zijn bundel Verzen (1919), maar meer nog met De voorhof (1924) deed hij zich kennen als een lyrisch-organisch impressionist en hij kwam daardoor halverwege het expressionisme te staan, dat wil zeggen meer naar de geest en het gemoed dan naar de vorm. Door zijn theocentrische levensbeschouwing werd zijn eenvoudige parlandopoëzie steeds meer ascetisch en wereldvreemd, getuige vooral zijn deemoedige bundel Heer en knecht (1955). Hij oefende invloed uit op enige dichters van de Tijdstroom-generatie.

Werken:

Gedichten (1932); Levenswijding (1933); De winter laat niet los (1937); Aspecten (1948); Als een goed hovenier (1941); Zoek de zonkant (1964), bloeml. met inl. van P.G. Buckinx.

Literatuur:

E. de Bock, `In memoriam P.V.', in Dietsche Warande & Belfort, 111, 6 (1966); M. Gijsen, in Verzameld werk, 5 en 6 (1977).

(Az oldal szerkesztője: P. T.)