Fink, Ida (1921–2011) Művek   hu pl

Életrajz

Ida Fink (1921) uczyła się w lwowskim konserwatorium. W latach 1941-42 przebywała w getcie, uratowała się uciekając na aryjską stronę, przeżyła okupację na wsi. Od 1957 mieszka w Izraelu. Zaczęła pisać względnie późno, jej pierwszy tom opowiadań ukazał się dopiero w roku 1976 w przekładzie hebrajskim. Uhonorowana w roku 1985 holenderską nagrodą literacką im. Anny Frank.
Ida Fink pisze po polsku właściwie wyłącznie o doświadczeniach Holocaustu: o tym, jak czasy pogardy przeżywali pojedynczy ludzie, jakie obrali strategie oporu, co zostało w ich pamięci, jak o tym opowiadają. W tomie Odpływający ogród, autorka posługuje się określeniami „pierwszy czas” – przed Zagładą i „drugi czas” – czas Zagłady. Nie odpowiada losów, lecz opisuje barwy, zapachy, smaki, zmysłowe piękno świata „przed” i rozważa ciężkie problemy nowego życia po ocaleniu.