Kerényi Frigyes: Beim Glockenklang (Harangszónál Német nyelven)
|
Harangszónál (Magyar)Nyugszik a völgy szenderegve Est pirul le ormiról - A torony csengő lakója Régi hangon szólva-szól.
Hallgatom s ismert szavára Elmerengek boldogan: A ki önté a harangot, Tudja Isten, merre van!
És benyúlok gondolattal A jövőbe, hogyha majd - A jelennek nemzedéke Nem örül és nem sohajt:
Lesz talán, ki énekimre Elmerengjen boldogan, Gondolván: ki ezt dalolta - Tudja Isten merre van!
|
Beim Glockenklang (Német)Das Tal ruht in stille Schlummern, Bergrücken im Abendrot der klingend' Bewohner des Turms mit heller Stimme in Not.
Ich lausche, 'd nach seinen Worten, denke glücklich drüber nach: Wer hat die Glocke gegossen, verschwunden wie der Bergbach!
Und ich greife mit Gedanken in die Zukunft, was wär’, wenn des Nachwuchses der Gegenwart nicht freuen und nicht jaulen:
Gar gibt jemand, der an mein Lied glücklich kann, noch entspannen denkend: Wer das gesungen hat, verschwunden wie der Bergbach!
|