Vom Schönen, Guten, Wahren (German)
Das Schöne an Alten Meistern, sind die vielen jungen Frauen. Sie kommen in all ihrer Schönheit zuhauf, um die Bilder der Alten zu schauen.
Das Gute an jungen Frauen, ist ihr heißes Interesse fürs Alte. Zumal wer selber altert, erhofft, daß diese Glut niemals erkalte.
Das wahre Vermächtnis der Alten, das sind all die jungen Frauen, die sie als Jünglinge malten und die nun junge Frauen beschauen.
Diese Alten liebten die Jungen. Nun lieben die Jungen die Alten. Ach mög ›diese Brück‹ zwischen Alt und Jung noch all mein Leben lang halten. Uploaded by | Tauber Ferenc |
Publisher | S. Fischer |
Source of the quotation | Gesammelte Gedichte 1954-2006 |
Bookpage (from–to) | 1012 |
Publication date | 2008 |
|
A szépről, jóról, igazról (Hungarian)
A régi festőkben a szép a sok fiatal fehérnép. És szépségük érkezik, csapatostul, érdekli őket a sok régi kép.
Fiatal nőkben a jó, hogy érzik: öregben rejtezik a varázs. A korosodó meg csak drukkol, sose hűljön ki ez a parázs.
Régiek igaz hagyatéka szép fiatal nőket szemléz, kit ifjoncként festettek meg, s kiket most fiatal női szem néz.
Öreg szerette a fiatalt. Most fiatal öreget szeret. Agg s ifjú közt maradjon fenn ›e híd‹, míg leélem életemet.
|