Eheharmonie (Német)
Ich hab' ein kleines Wetterhaus, da geht ein Ehepaar ein und aus. Doch sieht man beide nie zu zwei'n, ein jeder geht für sich allein. Bei schönem Wetter kommt sie raus aus ihrem kleinen Wetterhaus. Das ärgert ihn, drum bleibt er drin. Wenn's regnet, geht sie wieder rin. Erst wenn sie drin ist, kommt er raus aus seinem kleinen Wetterhaus. Das ärgert sie — drum bleibt sie drin. Wenn's schön wird — geht er wieder rin. Erst wenn er drin ist — kommt sie raus aus ihrem kleinen Wetterhaus. Das ärgert ihn — er kommt in Wut. Sie geht rein — wenn es regnen tut. Erst wenn sie drin ist — kommt er raus aus seinem kleinen Wetterhaus. Das ärgert sie — sie ist ergrimmt. Er geht rein, wenn das Sönnchen kimmt. So geht es nun tagein, tagaus, sie raus — er rein — er rein — sie raus. Einmal kommt er — einmal kommt sie, das nennt man Eheharmonie. Somit wär' die Geschichte aus vom Ehepaar im Wetterhaus.
|
Házibéke (Magyar)
Van időjárásházikóm, házaspár osztozik azon. De nem lehet együtt a pár: hőmérő köztük a határ. Szép időben kint nő vagyon, jól érzi kint magát nagyon. A férfi morc, kijönne, vár. Eső jön? A nő megy be már. Alig ért be, férje azon- nyomban helyette kioson. Az asszony bent dühöngve vár. Férj be, ha jó időt talál, nő usgyi ki — derül azon, hogy ő van kint, az amazon. A férje ezen begurul, ő ki, nő be, eső ha hull. Alig ért be, férje azon- nyomban helyette kioson. Az asszony ezen bepipál, s bemegy. Kicsalja napsugár. Így megy ez meg nem únhatón, soha sincsenek egy lapon. Ki — be — ki — be, uram fia! ezt hívják úgy: harmónia. A párt most magára hagyom, járjon tovább odaadón.
|